Zit gevoeligheid (sensitivity) bij mensen al in hun genen?
Tweelingonderzoek vindt dat gevoeligheid gedeeltelijk in onze genen zit
Technologynetworks 04 juni 2020 | Origineel verhaal van de Queen Mary University of London
De studie, geleid door Queen Mary University of London, vergeleek paren identieke en niet-identieke 17-jarige tweelingen om te zien hoe sterk ze werden beïnvloed door positieve of negatieve ervaringen - hun 'gevoeligheid'-niveau. Het doel was om te achterhalen hoeveel van de verschillen in gevoeligheid verklaard kunnen worden door genetische of omgevingsfactoren tijdens de ontwikkeling: natuur of opvoeding.
Tweelingen die samen zijn opgevoed, zullen meestal dezelfde omgeving ervaren. Maar alleen eeneiige tweelingen delen dezelfde genen: een niet-identieke tweeling is zoals elke andere broer of zus. Als identieke tweelingen niet meer overeenkomsten vertonen in hun gevoeligheidsniveaus dan niet-identieke tweelingen, is het onwaarschijnlijk dat genen een rol spelen.
Met behulp van dit type analyse ontdekte het team dat 47 procent van de verschillen in gevoeligheid tussen individuen te wijten was aan de genetica, waardoor 53 procent verantwoordelijk was voor omgevingsfactoren. Het onderzoek van de Queen Mary University of London en Kings College London is de eerste die deze link overtuigend aantoont in zo'n groot onderzoek. De bevindingen worden gepubliceerd in Molecular Psychiatry.
Michael Pluess, hoogleraar ontwikkelingspsychologie aan de Queen Mary University in Londen en studieleider, zei: “We worden allemaal beïnvloed door wat we ervaren - gevoeligheid is iets dat we allemaal delen als een fundamentele menselijke eigenschap. Maar we verschillen ook in hoeveel invloed onze ervaringen op ons hebben. Wetenschappers hebben altijd gedacht dat er een genetische basis was voor gevoeligheid, maar dit is de eerste keer dat we daadwerkelijk kunnen kwantificeren hoeveel van deze verschillen in gevoeligheid worden verklaard door genetische factoren. "
Onderzoek naar verschillende aspecten van gevoeligheid
Bij de studie waren meer dan 2800 tweelingen betrokken, verdeeld over ongeveer 1000 identieke tweelingen en 1800 niet-identieke tweelingen, van wie ongeveer de helft hetzelfde geslacht was. De tweeling werd gevraagd een door Professor Pluess ontwikkelde vragenlijst in te vullen, die veel wordt gebruikt om de gevoeligheid van een individu voor zijn omgeving te testen. Deze test zal later deze maand online beschikbaar worden gesteld, zodat iedereen zijn eigen gevoeligheid kan beoordelen.
De vragenlijst kan ook verschillende soorten gevoeligheid - of iemand nu gevoeliger is voor negatieve ervaringen of positieve ervaringen - uitdoven, evenals algemene gevoeligheid. De analyse door het team suggereerde dat deze verschillende gevoeligheden ook een genetische basis hebben.
Mede-onderzoeker Dr. Elham Assary zei: “Als een kind gevoeliger is voor negatieve ervaringen, kan het zijn dat ze in moeilijke situaties gemakkelijker gestrest en angstiger worden. Aan de andere kant, als een kind een hogere gevoeligheid heeft voor positieve ervaringen, kan het zijn dat het meer reageert op goed ouderschap of meer baat heeft bij psychologische interventies op school. Uit onze studie blijkt dat deze verschillende aspecten van gevoeligheid allemaal een genetische basis hebben. ”
Gevoeligheid is zowel te danken aan de biologie als aan de omgeving
Ten slotte onderzocht het team hoe gevoeligheid voor andere veelvoorkomende en gevestigde persoonlijkheidskenmerken, bekend als de ‘Big Five’: openheid, nauwgezetheid, vriendelijkheid, extraversie en neuroticisme. Ze ontdekten dat er een gedeelde genetische component was tussen gevoeligheid, neuroticisme en extraversie, maar niet met een van de andere persoonlijkheidskenmerken.
Professor Pluess gelooft dat de bevindingen ons kunnen helpen bij het begrijpen en omgaan met gevoeligheid, bij onszelf en bij anderen.
“We weten uit eerder onderzoek dat ongeveer een derde van de mensen zich aan de hogere kant van het gevoeligheidsspectrum bevindt. Ze worden over het algemeen sterker beïnvloed door hun ervaringen, 'zei hij. “Dit kan zowel voor- als nadelen hebben. Omdat we nu weten dat deze gevoeligheid evenzeer te wijten is aan de biologie als aan de omgeving, is het belangrijk dat mensen hun gevoeligheid accepteren als een belangrijk onderdeel van wie ze zijn en deze als een kracht beschouwen, niet alleen als een zwakte. ”
Referentie: Elham Assary, Helena M. S. Zavos, Eva Krapohl, Robert Keers, Michael Pluess. Genetische architectuur van omgevingsgevoeligheid weerspiegelt meerdere erfelijke componenten: een tweelingonderzoek met adolescenten. Molecular Psychiatry, 2020; DOI: 10.1038 / s41380-020-0783-8 /.
Dit artikel is opnieuw gepubliceerd uit de volgende materialen. Let op: materiaal is mogelijk bewerkt voor lengte en inhoud. Neem voor meer informatie contact op met de geciteerde bron.
