The happiness hype en wat wijzelf kunnen doen voor een daadwerkelijk gelukkige samenleving

Hoe kunnen we daadwerkelijk gelukkige samenlevingen creëren?

The Conversation UK december 2019

Sam Wren-Lewis Honorary Associate Professor in Philosophy, University of Nottingham

Het geluksprobleem: beter verwachten in een onzekere wereld. 

Stel je twee verschillende samenlevingen voor. In het eerste geval hebben mensen de neiging gestrest, gespannen, prikkelbaar, afgeleid en zelf geabsorbeerd te zijn. In het tweede geval hebben mensen de neiging om op hun gemak te zijn, ongestoord, snel te lachen, expansief en zelfverzekerd.

Het verschil tussen deze twee ingebeelde scenario's is enorm. In het tweede scenario zult u niet alleen gelukkiger zijn, maar ook veiliger, gezonder en betere relaties hebben. Het verschil tussen een gelukkige en een ongelukkige samenleving is niet triviaal. We weten dat geluk belangrijker is dan ons verlangen om ons goed te voelen.

Dus hoe kunnen we een gelukkige samenleving creëren? De boeddhistische natie Bhutan was de eerste samenleving die beleid bepaalde op basis van het geluk van haar burgers, waarbij de koning van Bhutan in 1972 beroemd beweerde dat Gross National Happiness (GNH) een belangrijkere maatstaf voor vooruitgang was dan Gross National Product (BNP) . 

Veel andere landen hebben sindsdien het voorbeeld gevolgd - op zoek naar "voorbij het BBP" als een maat voor nationale vooruitgang. Het VK heeft bijvoorbeeld in 2010 een nationaal welzijnsprogramma ontwikkeld en heeft sindsdien het welzijn van het land op tien domeinen gemeten, niet al te veel ongelijk aan de aanpak van Bhutan. Meer recent introduceerde Nieuw-Zeeland zijn eerste 'welzijnsbudget', met een focus op het verbeteren van het welzijn van de meest kwetsbare mensen van het land.

Dergelijke initiatieven zijn het over het algemeen eens over de voorwaarden voor een gelukkige samenleving. Volgens het World Happiness Report zijn er zes belangrijke ingrediënten voor nationaal geluk: inkomen, gezonde levensverwachting, sociale steun, vrijheid, vertrouwen en vrijgevigheid. Scandinavische landen - die meestal bovenaan de wereldranglijst staan ​​(Finland staat momenteel op de eerste plaats) - doen het meestal goed bij al deze maatregelen. Door oorlog verscheurde landen zoals Zuid-Sudan, de Centraal-Afrikaanse Republiek en Afghanistan daarentegen doen het meestal slecht. Dus vertrouwt geluk op deze zes belangrijke ingrediënten?

Het wat, niet het hoe

Ik denk van niet. Deze benadering is uiteindelijk te eenvoudig - zelfs potentieel schadelijk. Het probleem is dat het zich richt op wat geluk is, niet hoe het te bereiken. Het is duidelijk dat dingen zoals een goede levensverwachting, sociale steun en vertrouwen goed voor ons zijn. Maar hoe we tot die conclusie komen, is misschien belangrijker dan de conclusie zelf.

Hoe weten we bijvoorbeeld dat we meten wat het belangrijkste is? De wereldranglijst voor geluk hangt grotendeels af van de mate van tevredenheid in het leven. Maar het is verre van duidelijk dat dergelijke maatregelen belangrijke verschillen in emotioneel welzijn kunnen verklaren.

Als alternatief kunnen we mensen misschien vragen wat zij denken dat ertoe doet. De ontwikkeling van het nationale welzijnsprogramma van het VK volgde deze aanpak en deed kwalitatief onderzoek om hun tien domeinen van geluk te ontwikkelen. Maar deze aanpak is ook problematisch. Hoe weten we welke van de tien domeinen het belangrijkst zijn? De belangrijkste ingrediënten voor de ene gemeenschap zijn mogelijk niet dezelfde voor een andere. Mensen vragen is een goed idee. Maar we kunnen het niet één keer doen en dan aannemen dat het werk is gedaan. 

Begrijp me niet verkeerd - ik geloof dat dit soort initiatieven een verbetering zijn van nauwere manieren om nationale vooruitgang te meten, zoals een exclusieve focus op inkomen en bbp. Maar dat betekent niet dat we hun fouten moeten negeren.

Er zijn hier parallellen met het nastreven van geluk op individueel niveau. Meestal gaan we ons leven leiden met een lijst van dingen in ons hoofd waarvan we denken dat ze ons gelukkig zullen maken - als we maar die promotie krijgen, een liefdevolle relatie hebben, enzovoort. Het bereiken van deze dingen kan ons leven zeker verbeteren - en kan ons zelfs gelukkiger maken.

Maar we houden onszelf voor de gek als we denken dat ze ons blijvend blij zullen maken. Het leven is daarvoor te ingewikkeld. We zijn kwetsbare, onzekere wezens en zullen onvermijdelijk teleurstelling, verlies en lijden ervaren. Door ons uitsluitend te richten op de dingen waarvan we denken dat ze ons gelukkig zullen maken, verblinden we onszelf voor de andere dingen in het leven die ertoe doen.

Geluk 101

Psychologen beginnen hun aandacht niet alleen te richten op de ingrediënten van individueel geluk, maar ook op de capaciteiten die mensen nodig hebben om gelukkig te zijn in onvermijdelijk onzekere en fragiele omstandigheden.

De zogenaamde 'tweede golf' van positieve psychologie is bijvoorbeeld net zo geïnteresseerd in de voordelen van negatieve emoties als positieve. De mindfulness-revolutie stimuleert mensen ondertussen om verder te gaan dan hun noties van goed en slecht en in plaats daarvan leren hoe ze dingen kunnen accepteren zoals ze zijn. Deze benaderingen zijn minder gericht op welke omstandigheden mensen gelukkig maken en meer geïnteresseerd in hoe mensen geluk kunnen nastreven in omstandigheden van onzekerheid en onzekerheid. 

Hoe meer we ons concentreren op onze lijst met gewenste dingen, hoe meer we niet zien wat er echt toe doet. Wanneer we zeker zijn van de dingen die ons gelukkig maken, en deze dringend proberen te bereiken, waarderen we de waarde van de dingen die we al hebben en de vele onbekende kansen die we nog moeten ontdekken niet. Wanneer dingen onvermijdelijk misgaan in ons leven, beschuldigen we anderen of onszelf in plaats van te leren van wat er is gebeurd.

Psychologen beginnen de grenzen hiervan te begrijpen. Gelukkige individuen hebben de neiging om zowel nederigheid als zekerheid te hebben; nieuwsgierigheid en urgentie; en compassie evenals schuld.

We kunnen dezelfde lessen op nationale schaal toepassen. Het creëren van een gelukkiger samenleving vereist niet alleen het promoten van wat belangrijk is, maar ook het bevorderen van het vermogen om te ontdekken wat belangrijk is. 

We weten dit op institutioneel niveau. In het onderwijs weten we dat het belangrijk is om nieuwsgierigheid en leergierigheid te bevorderen, evenals goede examenresultaten. In de academische wereld weten we dat, hoewel we belangrijke wetenschappelijke waarheden kunnen ontdekken, bijna al onze huidige wetenschappelijke theorieën kunnen worden overtroffen door andere theorieën en dat we ruimdenkend moeten blijven. We weten dat de aantrekkingskracht en relevantie van religieuze instellingen afhangt van het combineren van dogmatische leerstellingen met mysterie en nieuwsgierigheid - orde en geloof enerzijds, openheid en flexibiliteit anderzijds. 

Het creëren van een gelukkige samenleving hangt niet alleen af ​​van het creëren van de juiste voorwaarden. Het hangt ook af van het creëren van de juiste instellingen en processen om die voorwaarden te ontdekken. De ironie is dat leden van de gelukkige samenleving die aan het begin van dit artikel zijn beschreven - die zich op hun gemak voelen, geen zorgen maken, snel lachen, expansief en zelfverzekerd zijn - waarschijnlijk minder gericht zijn op wat hen gelukkig maakt en meer gericht op het verkennen van wat er echt toe doet - met nederigheid, nieuwsgierigheid en mededogen.

Om daadwerkelijk een gelukkige samenleving te creëren, hebben we maatregelen en instellingen nodig die ongeveer hetzelfde doen.