Er is hoop voor Johan Derksen en alle andere oude mannen zonder gevoel

YESS tijd voor een gratis cursus voor de oude mannen zoals Johan Derksen, Youp van het Hek, Wilfred Genee, René v/d Gijp en noem ze maar op die zonder empathie & vriendelijkheid blijven egotrippen: empathie en vriendelijkheid zijn vaardigheden die zijn aan te leren.

Dus media investeer hierin en niet in fout modelgedrag en winstbejag

Empathie en vriendelijkheid zullen belangrijker worden de komende jaren voor alle HUMANS

It’s Hard to Be an Empathy Scientist Today

Researcher Jamil Zaki is working to build kindness in a fractured world.

Jamil Zaki, universitair hoofddocent psychologie aan de Stanford University

Greater Good Science Center KIRA M. NEWMAN | JUNE 26, 2020

Jamil Zaki's ouders begonnen uit elkaar te gaan toen hij acht jaar oud was. Toen ze uit elkaar groeiden, kreeg hij het gevoel dat hij een kant moest kiezen.

Zijn Peruaanse moeder had één set prioriteiten, waarden en angsten, en dan zou hij naar het huis van zijn Pakistaanse vader gaan en alles zou op zijn kop worden gezet. Dus werd hij gedwongen om te proberen beide perspectieven te begrijpen en twee verschillende versies van de wereld in zijn hoofd te houden, een uitdaging die uiteindelijk zijn jeugd definieerde. Voor hem voelde het alsof hij zijn mentale radio afstemde op verschillende frequenties, en hij werd er goed in. Later zou hij deze empathie leren noemen.

Nu, meer dan 30 jaar later, zegt Zaki dat empathie de belangrijkste vaardigheid is die hij heeft. Het was ook de afgelopen tien jaar de focus van zijn onderzoek als psycholoog aan de Stanford University, werk dat hij samenbracht in zijn nieuwe boek, The War for Kindness: Building Empathy in a Fractured World. Het boek verschijnt op een uitdagend moment.

"Het was de laatste tijd moeilijk om empathisch wetenschapper te zijn", geeft Zaki toe.

Aan de ene kant weet hij hoe krachtig empathie kan zijn in onze samenleving: empathische mensen hebben doorgaans sterkere relaties, helpen anderen in nood en zijn minder bevooroordeeld.

Tegelijkertijd ziet hij zoveel mensen zich afkeren van empathie en de schuld geven, ontmenselijken en de behoeften van anderen negeren. Die trend lijkt bijzonder uitgesproken gezien de intense politieke polarisatie en de burgercrisis rond racisme die gezinnen en gemeenschappen in de VS onder druk zetten.

Zelfs Zaki merkt dat hij soms in de gepolariseerde politiek wordt gezogen. "De oorlog om vriendelijkheid" woedt in zijn eigen hoofd, net als tijdens de scheiding van zijn ouders.

Maar empathie en vriendelijkheid zijn geen dingen die je hebt of niet, meent Zaki (en zijn onderzoek vindt). Het zijn vaardigheden die tijd en moeite kosten om zich te ontwikkelen.

De praktijk van empathie

"Als ik op Twitter ga, ben ik net zo boos als iedereen. Ik voel me schadenfreude ”, zegt Zaki. "Ik wil dat mensen die beleid voeren waarvan ik denk dat het schadelijk is, verliezen, van streek raken en ongelukkig zijn."

Op een gegeven moment was zijn woede gericht op een oude vriend aan de andere kant van het politieke spectrum; ze snipten online naar elkaar en begonnen ook ruzie te maken via sms-berichten. Uiteindelijk belde Zaki een time-out en belde met zijn vriend om het uit te praten - een manier om te oefenen wat hij predikte.

Het doel van dat gesprek was natuurlijk niet dat ze tot een gelukkig politiek akkoord zouden komen. In plaats daarvan hoopte Zaki zijn vriend beter te begrijpen - om de verleiding te vermijden hem als een slecht persoon te beoordelen en nieuwsgierig te worden naar de levenservaringen die tot zijn standpunt leidden.

Het gesprek was niet perfect, geeft Zaki toe, en niemand veranderde van gedachten. Maar hij leerde wel het verhaal van zijn vriend: de gevoelens van vervreemding, pijn en verlatenheid die opborrelden toen hij de Amerikaanse cultuur zag veranderen en (vanuit zijn perspectief) hem achter zich liet.

We kunnen natuurlijk niet allemaal verwachten dat we dit niveau van verbinding en begrip altijd zullen bereiken. Maar dat betekent niet dat we het helemaal moeten opgeven.

Zaki's onderzoek suggereert dat empathie geen vaststaande eigenschap is, maar iets dat we kunnen opbouwen door onszelf in situaties te plaatsen waarin we de gedachten en gevoelens van anderen horen en dan goed opletten. Als iemand lijdt, kunnen we de neiging weerstaan ​​die we soms hebben om te concluderen dat het niet zo erg is, ze hebben het op zich genomen of ze verdienen het.

"De boodschap van mijn werk en het werk van andere mensen in het veld is niet dat empathie gemakkelijk is of dat het gemakkelijk zou moeten zijn, of dat als je een moment van woede, zelfs haat of ontkoppeling voelt, dat je een slecht persoon maakt, 'Zegt Zaki.

"De boodschap is dat dit een doorlopend project is waaraan we allemaal deelnemen om te beslissen en vorm te geven wie we willen zijn."

Vriendelijkheid leren

Wat Zaki deed met zijn oude vriend - praten over de gevoelens en levenservaringen achter je standpunt - is een van de vele praktijken die hij onderwijst in een klas op Stanford genaamd 'Becoming Kinder'. Elke week krijgen studenten in het kleine seminar een andere oefening voor huiswerk toegewezen en rapporteren ze met de resultaten.

Zo vraagt ​​een praktijk studenten om 'vriendelijk te besteden', waarbij ze hun tijd of geld aan anderen geven in plaats van het voor zichzelf te gebruiken. Het is een hele klus voor drukke Stanford-eerstejaars, die zich al overbelast voelen door alle academische eisen van de universiteit. Maar dat is het grappige van het weggeven van tijd: het geeft ons leven eigenlijk een overvloediger gevoel.

Dat is wat er met een student gebeurde toen hij zijn tijd opgaf om een ​​vriend te steunen, die bang was dat ze geen publiek zou hebben voor haar eenvrouwsshow. Hij legde zijn studie voor de avond opzij en woonde haar optreden bij - een vriendelijkheid die hij niet had gedacht te doen als Zaki's klas er niet was geweest.

In een andere huiswerkuitdaging nodigt Zaki studenten uit om wat kunst, muziek of literatuur in zich op te nemen die hun kijk op de wereld kan verbreden. Tijdens het eerste semester las een student bijvoorbeeld een sciencefictionboek over een vrouw en haar kloon, wat haar uiteindelijk inzicht gaf in haar zus. Hun relatie werd gekenmerkt door wrok aan beide kanten: de student (die aan een frequente ziekte leed) had een hekel aan de goede gezondheid van haar zus en haar zus verontwaardigde haar omdat ze alle aandacht had gekregen. Uiteindelijk konden de zusters hun wederzijdse jaloezie erkennen en de dynamiek van hun relatie veranderen.

Gedurende het semester leren studenten ook om technologie op ondersteunende manieren te gebruiken, vriendelijk gedrag in hun groepen en gemeenschappen te verdedigen en vriendelijkheid naar hun eigen worstelingen te richten.

Volgens Zaki zijn deze uitdagingen bedoeld om studenten buiten hun comfortzone te brengen en hen te helpen contact te leggen met mensen op manieren die ze misschien nooit zouden hebben gehad.

Hoop voor de toekomst

Studenten worden vaak zenuwachtig over hun inlevingswerk, zegt Zaki, maar de resultaten zijn hem geraakt.

Om te beginnen geeft het hem voldoening om te zien dat zijn onderzoek naar empathie en vriendelijkheid het leven van echte mensen raakt, iets dat niet alle academici de kans krijgen om te ervaren. De klas doorbreekt ook stereotypen die de samenleving heeft over generatie Z, de zogenaamd narcistische, door technologie geobsedeerde tieners en jonge volwassenen van vandaag.

'Deze studenten waren zo attent en erg inspirerend dat het me hoop gaf voor de toekomst', zegt hij.

In de moeilijke tijden van vandaag ziet Zaki nog steeds de mooie kant van de menselijke natuur en gelooft dat er goede dingen zullen komen als we ons best doen om elkaar beter te leren kennen. Door zijn onderzoek ontvangt hij honderden e-mails van mensen die een vriendelijkere wereld willen bouwen maar zich hopeloos en in de minderheid voelen - en elke e-mail geeft hem wat meer hoop.

'Als je schrijft over zaken als empathie, hoor je van zoveel geweldige mensen die hier om geven', zegt hij. "Ik heb altijd zoiets van: 'Kan ik jullie allemaal in een groepschat plaatsen? Er zijn veel van jullie, weet je. "

Aan aan die oude mannen die zeggen dat vriendelijk zijn of compassie laten zien zweverig is, kunnen we melden dat jullie zweverig zijn in wel of niet meer in media te verschijnen en geld verdienen aan negatieve attributie van medemensen. Als je zegt dat HUMAN zijn iets zweverig is dan ben je bang ander gedrag te vertonen