Laat “We- Efficacy” het motto zijn om corona langdurig uit NL te verbannen

Foto 14 oktober 2020 Wellicht de laatste x deze maand of dit jaar Coffeelovers Maastricht take good care longterm please

Ik wil graag langdurige gedragsverandering bij Nederlanders zien en niet steeds op korte termijn acties vanuit de overheid met als gevolg na de eerste golf weer een 2de, 3de, 4de enz…..

Mijn advies is

Kies voor groeps-efficacy in plaats van groepsimmuniteit

Onderzoekers hebben aangetoond dat het verbeteren van onze "self-efficacy" kan helpen gedurende de coronacrisis

Self-efficacy (is in NL niet direct te vertalen) maar gaat over het vertrouwen in je eigen kunnen dat je het nieuwe gedrag/gedragingen (in coronatijden) gaat volhouden. Je hebt er meer dan gemiddeld vertrouwen in dat jij je aan de coronamaatregelen gaat houden. Dit moeten beleidsmedewerkers zelf doen en ook iedere burger. Stel dit meer centraal.

Vele individuen hebben laten zien dat ze maandenlang zich hebben kunnen houden aan de afspraken in coronatijden zoals: afstand te houden, handen te wassen, meer thuis te blijven enz.

Zorg dat het van “self” meer naar “we” gaat en niet op korte maar lange termijn

ik geloof dat mensen het wel kunnen als we vertrouwen hebben in onszelf en de ander en de overheid dit ook uitstraalt in hun acties en daden.

Help elkaar,spreek elkaar aan; we doen het samen..

Op de tweede foto staat dokter John van Human Power Now met de omgeboude self-efficacymeter tot we-efficacy-meter en vraagt hij aan ons allen;

Gaan we ons houden aan de basis coronamaatregelen? JA

Is er commintment? ja

Oké als we het vertrouwen hebben dan gaan we de afspraken ook nakomen.

En waarom doen we dit?

Om het virus samen uit NL te verbannen.

Omdat we anderen willen helpen

Daar mijn buren snel weer aan het werk kunnen

Zodat we samen straks wel weer samen kunnen feesten

Enz……………

WE GAAN ONS HOUDEN AAN DE AFSPRAKEN VOOR EN MET ELKAAR

En dit artikel vond ik 13 oktober atoen ik moest denken wat Dokter John zou doen in plaats van onze overheid wellicht gaat verkondigen tijdens de persconferentie vanavond

Self-Efficacy to Cope with Coronavirus

Self-efficacy om het hoofd te bieden aan het Coronavirus
16 april 2020 Johns Hopkins School of Nursing

Newswise - Gewoon deze tijd omschrijven als "moeilijk" voelt vreemd ontoereikend. Het zijn de grote dingen zoals het feit dat mensen sterven, dat geliefden alleen zijn in verpleeghuizen, dat anderen hun enige bron van inkomsten hebben verloren. Het zijn ook de kleinere dingen, zoals jongleren met kinderen en carrière, vaak zoals de rest van de wereld op Zoom kijkt. Zelfs eenvoudige uitstapjes naar de supermarkt voelen plotseling vreemd intens aan. Het is normaal dat we ons machteloos voelen nu het coronavirus ons dagelijks leven afsluit. We bevinden ons niet in de normale tijd, we bevinden ons in een pandemische tijd.

Niemand van ons heeft hulp nodig om deze tijd als stressvol te identificeren. Maar wat kunnen we eraan doen? Hoe navigeren we en gaan we om met onze huidige stressvolle toestand?

Onderzoekers hebben aangetoond dat het verbeteren van onze "self-efficacy" kan helpen. Dit is ons vertrouwen om goed te presteren in een bepaald deel van ons leven, zoals het omgaan met een wereldwijde pandemie.

Hier zijn vier manieren om self-efficicy op te bouwen:

1 Persoonlijk meesterschap.

Onze ervaringen uit het verleden beïnvloeden ons vertrouwen dat we vandaag dezelfde taak met succes kunnen uitvoeren. Denk aan een doorgewinterde leraar die haar leerlingen onderricht. Ze heeft dit zo vaak gedaan. Ze heeft vertrouwen in haar vermogen om het opnieuw te doen en zal waarschijnlijk met succes lesgeven. Hoewel niemand persoonlijk meester is over het omgaan met een wereldwijde pandemie, hebben we allemaal tijden van grote nood meegemaakt. Hoe zijn we met die situaties omgegaan? Het is belangrijk dat we nadenken over onze moeilijke tijden uit het verleden, de positieve manieren uitkiezen die we hebben aangepakt en deze toepassen op de huidige situatie. We hebben allemaal meesterschap in ons leven, laten we het vinden, onthouden en nu toepassen.

2 Positieve modellering.

Dit is onze observatie van hoe andere mensen een taak goed hebben uitgevoerd. Modelleren vergroot ons eigen persoonlijke meesterschap en stelt ons in staat om van anderen te leren.
We kunnen met onze sociale netwerken praten over de beste werkwijzen voor het succesvol omgaan met COVID-19. Heeft u kinderen die u nu naast uw werk thuisonderwijs geeft? Vraag je vrienden om tips voor hun meest succesvolle praktijken. Ben je bang om naar de supermarkt te gaan? Lees wat anderen hebben gedaan om die angstige gevoelens te temperen. Bent u door het coronavirus werkloos of onderbenut? Dit is zo moeilijk en toch, nogmaals, je bent niet de enige. Zoek anderen in dezelfde positie en ga actief op zoek naar beschikbare middelen om u te helpen nieuwe inzetbare vaardigheden te verwerven en financiële hulp te krijgen. Als we de specifieke behoeften identificeren die we tijdens deze pandemie hebben, kunnen we anderen opzoeken die er met succes mee zijn omgegaan en van hen leren.

3 Coachen.

Een coach leert en inspireert meer beginnende leerlingen om te slagen in een taak of in een levensdomein, zoals het omgaan met COVID-19. Coaches begeleiden ons. Ze moedigen ons aan. We hebben allemaal die overtuiging en geruststelling nodig, vooral nu de woorden "onbekend gebied" ons dagelijks worden verteld door onze werkgevers, regeringen en gezondheidsfunctionarissen. Hoewel we allemaal samen leren over het coronavirus, zijn zoveel onderdelen van deze pandemie - het sociale isolement, de financiële druk, de gezondheidsangst - niet nieuw en hebben veel mensen inzicht en aanmoediging die ze ons kunnen bieden. Bovendien heeft ieder van ons een innerlijke coach die anderen kan begeleiden. We hebben allemaal aanmoediging te bieden en het coachen zal ook onze zelfredzaamheid in de strijd tegen het coronavirus verbeteren.

4 Luisteren naar ons lichaam.

Ons lichaam spreekt tegen ons en het is aan ons om te luisteren. Je lichaam zegt misschien: "Ik heb pijn in mijn maag." Wees niet bang om te stoppen en je te concentreren op de lichamelijke sensatie en je lichaam te vragen wat het tegen je wil zeggen. Als we beter luisteren, realiseren we ons misschien dat het zegt: "Ik heb pijn in mijn maag omdat ik bang ben voor de pandemie." Probeer tot de kernemoties van verdriet, angst, woede, vreugde, opwinding, seksuele opwinding en walging te komen. Soms is het simpelweg erkennen van de eigen bijdrage van uw lichaam aan uw gevoelens en zelfeffectiviteit voldoende om de fysieke sensatie (zoals maagpijn) los te laten en verder te gaan. Hulpmiddelen die we kunnen gebruiken om de feedback van ons lichaam te erkennen, zijn onder meer huilen, slapen, mediteren en bidden, een dagboek bijhouden, erover praten en oefenen. Als geen van deze helpt, is dit een teken dat professionele hulp nodig kan zijn. Als dat het geval is, zoek het dan op. Vind die coach, vind dat model om je eigen persoonlijke meesterschap op te bouwen om je emoties en fysiologische feedback te interpreteren en te doorlopen.

Het verbeteren van onze zelfredzaamheid zal er voor ieder van ons anders uitzien. Dat komt omdat we allemaal verschillende sterke en zwakke punten hebben. En deze pandemie is niet eerlijk. Soms zijn structurele veranderingen nodig om de ongelijkheden en andere uitdagingen van deze pandemie aan te pakken, afgezien van ons individuele of collectieve vermogen om het hoofd te bieden.

De hoop is dat we, terwijl we het bovenstaande lezen en reflecteren, manieren kunnen identificeren waarop we onze expertise en coachingcapaciteiten positief kunnen bijdragen aan onze sociale netwerken en ook degenen om ons heen kunnen zoeken die ons kunnen aanmoedigen en modelleren wat we nodig hebben. terwijl we blijven luisteren naar ons lichaam en naar wat ze tegen ons proberen te zeggen.

Hoewel self-efficacy een persoonlijk kenmerk is, wordt het sterk beïnvloed door degenen om ons heen. We doen dit samen. We kunnen elkaar helpen. We kunnen bieden wat we hebben. We kunnen van elkaar leren.

We komen hier samen doorheen.

Door: Melissa Hladek, PhD, CRNP, FNP-BC, een assistent-professor aan de Johns Hopkins School of Nursing die stress en veerkracht bestudeert in de context van veroudering.