Gebruik authenticiteit niet als excuus om wreed te zijn

Vanuit Human Power Now propageren we authenticiteit, maar dus niet zo als in onderstaande voorbeelden.

Gebruik authenticiteit niet als een excuus om wreed te zijn

Te vaak gebruiken we "authenticiteit" om slecht gedrag op het werk te rechtvaardigen. Hier leest u hoe u het goede in u kunt versterken en het slechte kunt minimaliseren.

Greater Good Center MICHAEL F. STEGER | DECEMBER 2019

"Hoe reageer je op critici die op alle problemen van authenticiteit in organisaties hebben gewezen?"

We waren aan het einde van een workshop over het vinden van betekenis en doel op het werk - en de vraag, van een senior HR-manager, verbaasde me een beetje. "Kun je me meer vertellen?" Vroeg ik. "Zijn er problemen met authenticiteit?"

"Oh, ja," antwoordde ze, "het is een groot probleem. Veel vijandigheid en agressie. Geen enkel bedrijf zou een zinvol werkprogramma kopen als het zou leiden tot authenticiteit. ”

In het daaropvolgende gesprek ontdekte ik dat deze leidinggevende zich echt zorgen maakte dat authenticiteit niet goed is binnen werksituaties. Achter haar vraag zie je bijna de medewerkers die gewapend anderen te misbruiken en wegglippen met een afscheid excuus: "Wees niet zo gevoelig. We moeten nu authentiek zijn. "

Helaas, ik ben me gaan realiseren dat ze een punt had. Op de een of andere manier is het cruciale en gerespecteerde humanistische, existentialistische en misschien zelfs Aristotelische idee van authenticiteit getransformeerd in een excuus voor eikels om eikels te zijn, en zich er zelfs niet slecht over te voelen. Dus, hoe kunnen we authenticiteit terugvorderen van de klootzakken?

Wat is er gebeurd met authenticiteit?

Velen van ons zijn geschokt om de omgekeerde versie van authenticiteit te zien rondspoken in bestuurskamers, ligboxenboerderijen en Slack-kanalen. Net als vele andere lovenswaardige vormen van menselijke uitmuntendheid en geluk, wordt authenticiteit bedreigd door de krachten van hypercompetitieve, winnaar-neemt-alle organisatieculturen. Te vaak, draait de Amerikaanse bedrijfscultuur goede ideeën voor welzijn in licentie voor cynisme en slecht gedrag:

Werktevredenheid? "Klinkt triviaal, verhoogt het op zijn minst de prestaties en loyaliteit?"

Verloving? "Te romantisch ... wacht, je zei dat ze onvermoeibaar zullen werken in totale concentratie?"

Mindfulness? “Weird! Ga terug naar je spruiten, hippie! ”Err, ik bedoel hacken? "Geweldig, meld me aan!"

Authenticiteit? "Ooooo, laat de brutale beledigingen en openhartige vernederingen beginnen!"

Dus moeten we blijkbaar authenticiteit terugnemen van de mensen die denken dat het hen het recht geeft om gigantische gaten van $% te zijn. Het kan waar zijn dat eikels eikels zijn, maar ze zouden niet in staat moeten zijn om weg te komen om zichzelf deugdhelden te noemen terwijl ze het doen.

Het claimen van authenticiteit is een cruciale taak omdat het niet alleen centraal staat in zinvol werk, het is ook een belangrijk onderdeel van het zinvolle leven. Hoe kan het leven zinvol zijn als we om het te leven een persona moeten fabriceren om in de wereld te zijn? Dat wil zeggen, als we niet ons leven leiden, maar in plaats daarvan alleen een leven leiden dat wordt bepaald door onze speculaties over de verwachtingen, regels en behoeften van andere mensen, dan zullen we moeite hebben om een ​​duurzame betekenis en een doel te vinden.

Wat is authenticiteit?

Dus wat is authenticiteit eigenlijk? In zijn meest eenvoudige vorm gaat authenticiteit over het benaderen en uitvoeren van ons ware zelf, niet het spelen van rollen opgelegd door andere mensen.

Op basis van deze definitie, als je ware zelf niets meer is dan een agressieve, bedroefde stapel bananenschillen en beef jerky wrappers, denk je misschien dat authenticiteit je toestemming geeft om iedereen om je heen te slijmen met je stinkende effluvium. Het doet niet.

Dit is waar we een cruciaal misverstand raken. Ja, authenticiteit gaat over het uiten van je ware zelf, inclusief je gevoelens en meningen, maar dat is niet alles wat het verhaal te bieden heeft. Authenticiteit staat niet op zichzelf. Het is geen algemene aanmoediging voor mensen om de innerlijke driften die de samenleving, beleefdheid of menselijk fatsoen suggereert, te ontkurken. Authenticiteit is toegang krijgen tot ons ware zelf, maar het is ook de manier waarop we ons ware zelf als leden van coöperatieve groepen testen, verfijnen en verbeteren. 

Dat lijkt misschien veel, dus laten we de authenticiteit in drie verschillende stappen bekijken.

Hoe authentiek te zijn in drie stappen 

1. Volg het advies van het Orakel van Delphi: Ken uzelf. Er is geen manier om onszelf te kennen zonder eerlijk te zijn en het goede, het slechte en het lelijke in ons te accepteren.

Natuurlijk zou ik willen dat ik, als ik eerlijk was tegen mezelf, alleen kon ontdekken dat ik een ongelooflijk bescheiden, vriendelijke, gulle en geduldige persoon ben. Uh-uh. Soms is dat waar, en andere keren ben ik egocentrisch, gierig en snel verergerd.

Als ik de slechte delen van mezelf over het hoofd zie, vergroot ik de kans dat ik anderen pijn zal doen, op mijn eigen manier sta en uiteindelijk mijn pad naar een zinvol leven saboteer. Aan de andere kant is voor velen de moeilijkere taak om het Goede van binnen te erkennen, omdat die moedige stap maatschappelijke of familiale boodschappen kan tegengaan. Als het goede spul er is - en ik weet het - moet je dat ook accepteren. Het goede kan sterke punten, talenten, waarden, kennis, vaardigheden, wijsheid zijn, een vermogen om anderen aan te moedigen, perfecte toonhoogte, wie weet?

Sommige dingen zijn niet echt goed of slecht, maar misschien gewoon lelijk. Het is niet moreel vreselijk, en het doet anderen geen pijn, maar misschien is het onhandig, onaangenaam of anderszins afleidend voor het Goede in mezelf. Het is belangrijk om de Lelijke ook te herkennen en te accepteren. Dat is een deel van ons, ieder van ons.

2. Jij bent jezelf - maar onthoud dat 'jij' een onvolmaakt werk in uitvoering is. Druk de goede delen van jezelf uit zonder angst, zoek naar manieren om de slechte delen van jezelf te rehabiliteren en probeer de lelijke mensen te verfijnen.

Dit is waar de sociopaten het mis hebben. Omdat het uiteindelijke doel van het nastreven van een pad van betekenis en doel een leven is dat de moeite waard is om te leven, kunnen we niet zomaar alle schadelijke kanten van onszelf de vrije loop laten. In plaats daarvan moeten we ons prettiger voelen om de beste delen van onszelf de vrije loop te laten. Stap twee is dus jezelf uiten - het beste van jezelf. De andere kant van dit werk is het beperken van het potentieel voor onze slechte dingen om schade aan te richten.

Vaak kunnen het goede, het slechte en het lelijke proberen dezelfde uitdrukkingsmogelijkheden te gebruiken. Als ik een organisatie leid, kan humor goede, slechte of lelijke resultaten hebben. Humor die mensen dichter bij elkaar brengt en veilige ruimte creëert voor mensen om fouten te erkennen is over het algemeen goed. Humor die mensen neerhaalt, zich op zondebokken richt, het leed van anderen laat uitkomen, of anderszins wordt gebruikt om de grappenmaker zich beter over zichzelf te laten voelen, is over het algemeen slecht. Humor die de stroom van vergaderingen onderbreekt, afleidt van werk dat gedaan moet worden, of mensen anders het gevoel geeft dat er iets heel vreemds zojuist is gebeurd, is over het algemeen lelijk. Een effectieve leider die denkt dat grappig zijn een onderdeel is van zijn authenticiteit, zou op zoek zijn naar meer manieren om 'goede' humor uit te drukken, zou het gebruik van 'slechte' humor elimineren en zou de 'lelijke' humor terugdringen.

3. Observeer, absorbeer en leer. Let op wat er om je heen gebeurt terwijl je aan die eerste twee stappen werkt. Wat gebeurt er als je het beste in jezelf loslaat? Wanneer kun je aarzeling of verlegenheid overwinnen en je licht laten schijnen? Wanneer is het moeilijker Welke gebeurtenissen lijken je slechtheid over te halen om eruit te komen en rond te stampen? Wanneer ben je beter in het houden van het slechte en laat het goede een beter antwoord vinden? Hoe reageren mensen op uw inspanningen om uw lelijke te verfijnen? Blijft iedereen wat langer in de gelukkige zone, of zijn er nog steeds die ongemakkelijke pauzes waar mensen met hun vingers trommelen, naar elkaar luisteren slikken of langzaam achteruit lopen?

Zijn er manieren om dapperder of expressiever van het goede te zijn, de goedheid te beperken of de verantwoordelijkheid voor het slechte te nemen, en het lelijke te tweaken zodat het een beetje "lieflijk eigenzinniger" wordt en een beetje minder "ongemakkelijk onaangenaam" wordt? 

Het ware zelf vinden

Een interessante manier om na te denken over wie jij bent, is afkomstig van onderzoek door Rebecca Schlegel aan de Texas A&M University. Schlegel heeft verschillende experimenten uitgevoerd waaruit blijkt dat wanneer mensen zich gemakkelijk toegang voelen tot hun 'ware zelf', ze een groter gevoel van betekenis in het leven voelen.

Je hoort misschien niet veel mensen dit zeggen over een academische paper, maar ik vind het experiment van Schlegel eigenlijk behoorlijk ontroerend. Ze vroeg een groep deelnemers aan de studie om 'alleen die eigenschappen te bedenken die je kunt uitdrukken rond die mensen waar je het dichtst bij staat.' Dit is bedoeld om het 'ware zelf' te onthullen. Vervolgens vroeg ze de andere groep deelnemers na te denken over een ander soort zelf, degene die tegenover het publiek staat: "Denk aan alleen die eigenschappen die u bezit en die u vaak in sociale situaties aan anderen kunt uitdrukken."

Probeer die oefeningen en denk na over hoe ze met u resoneren. Die kloof tussen jouw antwoord op de echte zelfprompt en de publiek-gerichte zelfprompt is de afstand die ieder van ons moet afleggen om authentiek te worden. In een ideale wereld, terwijl we op weg zijn naar een grotere betekenis en doel, zou die kloof steeds kleiner worden, tot de manier waarop we omgaan met degenen waar we het dichtst bij staan, is hoe we omgaan met iedereen. En meer nog, de manier waarop we met iedereen omgaan, is een uitdrukking van het beste in ons, gericht op het verbeteren van onze contexten om ons heen.

Ieder van ons - tenminste zoals we nu zijn - heeft een unieke mix van goed, slecht en lelijk. Authentiek zijn betekent eigenaarschap over de hele boel nemen: werken om het goede vaker te uiten, het slechte ontsporen dat eruit wil, en het lelijke oppoetsen.

Kortom, authenticiteit is geen excuus om een ​​gat van $% te zijn dat te lui, gerechtigd of onvolwassen is om te weerstaan ​​dat de innerlijke slechtheid het huis rondloopt met een schaar, een blikje kerosine en een paar boze stinkdieren. Authenticiteit is een pad van voortdurende groei naar het beste dat we kunnen worden, het maximale dat we kunnen bijdragen, en de betekenis die het leven de moeite waard maakt om te leven.