Zowel mannen als vrouwen blijken over het algemeen goed te zijn in het beoordelen van hun eigen aantrekkelijkheid, wat vervolgens invloed heeft op hun partnerkeuze.
Dit is waarom koppels vaak ongeveer even knap zijn
Scientias V. Lammerse 7 november 2024
Zowel mannen als vrouwen blijken over het algemeen goed te zijn in het beoordelen van hun eigen aantrekkelijkheid, wat vervolgens invloed heeft op hun partnerkeuze.
Heeft iemand ooit tegen je gezegd dat degene op wie je verliefd bent ‘te hoog gegrepen is’? In dit geval zou de persoon waar je een oogje op hebt een stuk aantrekkelijker zijn dan jezelf. Toch blijkt dit in de praktijk vaak niet op te gaan. Want nieuw onderzoek laat zien dat we over het algemeen een partner kiezen die net zo aantrekkelijk is als wijzelf.
Zelfkennis
Uit de studie blijkt dat we in feite heel goed zijn in het inschatten van onze eigen fysieke aantrekkelijkheid. We beschikken dus over een goede portie zelfkennis. Maar wat misschien nog wel interessanter is, is dat het onderzoek laat zien dat stellen qua uiterlijk vaak goed met elkaar matchen. Dit betekent dat we meestal relaties aangaan met mensen die in onze eigen ‘league’ zitten.
Studie
De onderzoekers trekken deze conclusie na het bestuderen van een meta-analyse die oorspronkelijk in 1988 werd uitgevoerd. Deze analyse betrok gegevens van 27 verschillende studies waarin werd onderzocht hoe aantrekkelijkheid verband hield binnen een groep van 1.300 heteroseksuele paren. De koppels werden gevraagd om hun eigen fysieke aantrekkelijkheid te beoordelen. Vervolgens werden hun foto’s getoond aan vreemden, die objectieve beoordelingen gaven van hun uiterlijk. “We bestudeerden dus de verbanden uit een eerdere meta-analyse, waarbij er gekeken werd naar de relatie tussen onafhankelijke beoordelaars van de fysieke aantrekkelijkheid van mannen en vrouwen,” legt onderzoeker Gregory Webster in gesprek met Scientias.nl uit. “En daaruit blijkt dat mannen die door anderen als aantrekkelijk worden beschouwd, vaak de neiging hebben om vrouwen te daten die ook als aantrekkelijk worden gezien door anderen (en vice versa).”
Relevant
Ondanks dat de oorspronkelijke gegevens enkele tientallen jaren teruggaan, is de onderzoeker van mening dat de bevindingen nog steeds relevant zijn voor 2024. “Het is mogelijk dat sommige aspecten van aantrekkelijkheid in de loop der tijd zijn veranderd,” zegt Webster. “Aan de andere kant zijn de fundamentele aspecten van wat mensen aantrekkelijk vinden over culturen heen en door de tijd heen vrij consistent.”
In onze league
De studie leidt tot enkele verrassende ontdekkingen. “Wat opvallend was, was dat mensen die dachten dat ze aantrekkelijker waren, ook blijkbaar de neiging hadden om partners te hebben die als aantrekkelijker werden beschouwd door anderen,” aldus Webster. Kortom, we daten en trouwen dus blijkbaar met mensen die even aantrekkelijk zijn als wijzelf. Vind je dat je zelf een ‘acht’ bent, dan heb je vaak ook een acht als partner. Maar waarom doen we dat eigenlijk? “Onze studie richtte zich niet specifiek op de waarom-vraag,” vertelt Webster desgevraagd. “Maar eerdere studies hebben gesuggereerd dat mensen over het algemeen worden aangetrokken tot anderen die op hen lijken. Dit gaat overigens niet alleen over fysieke aantrekkelijkheid, maar ook over gedeelde interesses zoals hobby’s, waarden, culturele voorkeuren (zoals film, literatuur, voedsel) en waarneembare eigenschappen zoals vriendelijkheid en gevoel voor humor. Met andere woorden, het Engelse gezegde ‘birds of a feather flock together’ is hier van toepassing. De veronderstelling dat ‘tegenpolen elkaar aantrekken’ lijkt juist niet op te gaan.”
Langere relaties
De meta-analyse gaf het team van Webster ook de mogelijkheid om te onderzoeken hoe de zelfbeoordelingen veranderen naarmate relaties langer duren. Sommige studies richtten zich op jonge stellen die aan het daten waren, terwijl andere zich richtten op langdurig getrouwde echtgenoten. De onderzoekers ontdekten dat mannen die langer bij elkaar waren, nauwkeuriger werden in hun eigen beoordeling van hun aantrekkelijkheid, wellicht omdat het overmatige zelfvertrouwen van hun jeugd afnam en ze zichzelf realistischer begonnen te zien. “We vonden dat bij mannen die al langere tijd samen waren, het verband tussen hun eigen beoordeling van hun aantrekkelijkheid en hoe anderen hen objectief aantrekkelijk vonden, sterker was,” verduidelijkt Webster. “Mannen worden dus misschien realistischer. Want niemand wordt per se aantrekkelijker na verloop van tijd.”
Online daten
Wat echter een belangrijk verschil is met vroeger, is dat we tegenwoordig massaal online daten. We ontmoeten onze partners vaak via datingapps of datingsites. Een interessante vraag is of online datingplatforms de manier heeft veranderd waarop mensen hun partners selecteren op basis van fysieke aantrekkelijkheid. “We vermoeden dat online dating meer nadruk legt op fysieke aantrekkelijkheid en minder op signalen van aantrekkelijkheid die voortkomen uit echte sociale interacties,” vertelt Webster. “Bij online dating zie je vaak slechts een paar van iemands ‘beste’ of sterk gefilterde foto’s, terwijl je in een café bijvoorbeeld iemands gezichtsuitdrukkingen, gebaren en andere non-verbale signalen kunt waarnemen, en kunt zien hoe goed ze zijn in het voeren van gesprekken. Wanneer je je datingkeuzes dus alleen baseert op fysieke aantrekkelijkheid, loop je waarschijnlijk belangrijke informatie mis over andere aspecten van mensen die je zou kunnen helpen om betere – of op zijn minst meer doordachte – beslissingen te nemen.”
De studie schept meer duidelijkheid over hoe veel romantische relaties tot stand komen. Maar staar je overigens niet blind op aantrekkelijkheid. Hoewel dit een rol kan spelen bij het aangaan van relaties, is een belangrijke les dat echte verbinding veel verder gaat dan het uiterlijk alleen.
Bronmateriaal
"We date, marry people who are attractive as we are, new analysis finds" - University of Florida
Interview met Gregory Webster
Afbeelding bovenaan dit artikel: Scopio (via Canva Pro)
