Gebruik je zomervakantieherinneringen als therapie in de aankomende donkere dagen

Ik kreeg gisteren nog een bekeuring van de roadtrip augustus 2022 door Duitsland Denemarken en Nederland en werd getriggerd om de vakantiefoto’s te bekijken.

Wat bijzonder zijn steeds de reisherinneringen die je maakt en kunnen ze een intens effect op je leven hebben.

Lees hieronder meer.

Waarom reisherinneringen een belangrijke rol spelen bij het helpen ontwikkelen van onze persoonlijkheid. Reisherinneringen hebben zo'n intens effect dat ze ons hele leven bijblijven. Neuropsycholoog Lutz Jäncke onthult hoe vakantie-ervaringen in ons geheugen blijven.

22 september 2022 L. Jäncke


"In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer."


Dit zijn waarschijnlijk de beroemdste woorden ooit geschreven door de Franse filosoof en winnaar van de Nobelprijs voor Literatuur, Albert Camus. Maar ze hadden net zo goed van een neurowetenschapper kunnen komen.
Dit komt omdat recent hersenonderzoek heeft uitgewezen dat herinneringen aan zomerdagen, zonnige vakanties, avonturen en verre landen allemaal een ongelooflijke kracht herbergen die we in ons voordeel kunnen gebruiken.


Ze zijn een van de best bewaarde schatten van ons geheugen - wanneer ze systematisch worden geactiveerd, fleuren ze donkere dagen op en kunnen ze als therapie fungeren.
Neuropsycholoog professor Lutz Jäncke legt uit waarom vakantieherinneringen juist zo waardevol zijn.


Waarom worden reisherinneringen zo ingeprent in onze geest?

Het onderscheidende kenmerk van reisherinneringen is dat ze ongebruikelijk zijn en over het algemeen sterk verschillen van onze dagelijkse ervaringen.
Het dagelijks leven wordt grotendeels, maar niet uitsluitend, beheerst door onbewuste processen, wat betekent dat we de wereld om ons heen niet langer waarnemen, tenzij we ons specifiek richten op belangrijke aspecten.
Vakanties zijn anders. Dan zijn we vrij van de dagelijkse routine en kunnen we onze cognitieve middelen concentreren op alle 'perifere' dingen.

Op welke dingen richt het geheugen zich?

We merken bijvoorbeeld het kabbelen van de golven, genieten van de zilte geur van de zee en ademen gretig de frisse lucht in.
Daarom nemen we het brede scala aan informatie uit onze omgeving op via alle zintuiglijke kanalen die ons ter beschikking staan: zien, voelen, ruiken, proeven en horen.
Of het nu gaat om bepaalde geuren, typische geluiden van een locatie of de smaak van exotisch eten, we verweven deze uiteenlopende vakantie-ervaringen tot verhalen die diep in ons geheugen gegrift worden.
En het meest opmerkelijke aan deze geheugenepisodes is dat we ze bijzonder goed kunnen vasthouden - een vaardigheid waarin onze hersenen in de loop van de evolutie een specialist zijn geworden.
Als het daarentegen om pure feiten gaat, heeft het de neiging om wat meer moeite te onthouden.


Wat onthouden we van vakanties?

Het kan sterk variëren en is afhankelijk van veel individuele behoeften. Maar uit een onderzoek bleek dat veel vakantiegangers zich vooral ervaringen met de natuur herinneren
Hoewel beroemde structuren ook bovenaan staan ​​in termen van de hiërarchie van vakantieherinneringen, vormen ze niet de favoriete herinneringen.
We zijn ook goed in het onthouden van speciale sociale contacten die we tijdens onze vakanties hebben opgedaan. Dit kan van alles zijn, van interacties met de lokale bevolking tot romantische contacten.

Kan een reis ons veranderen?

We kunnen het belang van het geheugen samenvatten met de zin: "We zijn wat we ons herinneren van ons leven." Of beter gezegd: "Wij zijn ons geheugen".
Omdat vakantieherinneringen hier een groot deel van uitmaken, zijn ze de sleutel tot onze persoonlijkheidsontwikkeling.
Afgezien daarvan kunnen vakantie-ervaringen onze kennis vergroten en ons leren de wereld vanuit verschillende perspectieven te bekijken. In dit opzicht zijn vakantieherinneringen cruciaal voor onze persoonlijkheidsontwikkeling.


Waarom maken we zoveel foto's als we op reis zijn?

De belangrijkste reden is waarschijnlijk de onbewuste angst om te vergeten.
Bedenk dat mensen op vakantie vaak gefascineerd zijn door objecten of natuurlijke gebeurtenissen die ze in hun dagelijks leven niet zien of meemaken. Deze momenten zijn zo uniek en belangrijk dat we ze bijna willen vastleggen.
Het is eigenlijk iets virtueel om vast te houden na het evenement, als een manier om het in je op te nemen.
Je zou ook kunnen zeggen dat we het evenement 'ophalen' en in onze eigen inventaris opnemen.
Dit proces kan volledig onbewust, zelfs impulsief plaatsvinden. Maar er zijn ook momenten die we bewust willen 'verwerken', omdat ze ons overweldigen of omdat we er bijzonder belang aan hechten.


Waarom herinneren we ons bijna nooit de negatieve ervaringen van onze vakanties, zoals files?

Enerzijds omdat we op vakantie over het algemeen geen risico lopen, ons leven over het algemeen niet in gevaar is en onze 'angstmodus' zo goed als uitgeschakeld is.
Anderzijds wordt de herinnering vooral in beslag genomen door prettige en positieve informatie.
Je zou ook kunnen zeggen dat de enorme hoeveelheid positieve vakantie-ervaringen nauwelijks ruimte laat voor nare herinneringen.


Hoe krijg ik weer toegang tot deze belangrijke herinneringen ?

De beste manier om dit te doen is door in eerste instantie te focussen op de belangrijkste stimuli van de vakantie.

Op basis van deze sleutelprikkels kun je vervolgens specifieke delen van vakantieherinneringen 'opgraven' tot het complete vakantieverhaal is gevormd.

Belangrijke prikkels kunnen naast foto's, souvenirs en video's ook gesprekken met vrienden en kennissen over gebeurtenissen uit uw vakantie zijn.
Je hoeft niet per se exact dezelfde ervaringen te delen. Ongeveer vergelijkbare ervaringen zijn voldoende om die zogenaamd begraven herinneringen terug te brengen.

De neurologische basis hiervoor is als volgt: stel je voor dat de informatie als een soort netwerk in ons geheugensysteem wordt opgeslagen.
Als een deel van dit netwerk wordt onthouden – dwz geactiveerd – worden ook andere delen van het netwerk geactiveerd.
Ten eerste zijn het de 'geheugenknooppunten' die direct grenzen aan het geheugen dat u wilt onthouden, daarna zijn het de verder verwijderde.
Hoe verder de respectievelijke knooppunten verwijderd zijn van de bewust herinnerde 'geheugenknooppunten', hoe minder ze worden geactiveerd.
Op deze manier kunt u van de ene herinnering naar de diepere en diepere herinneringen gaan - en die prachtige herinneringen van uw reizen opnieuw beleven.

6 manieren om een ​​gezonde vakantie te hebben

1. Breng tijd door in de natuur
Onderzoek heeft uitgewezen dat we zoveel mogelijk van onze vakanties in de natuur moeten doorbrengen, en de Zweedse psycholoog Terry Hartig zegt dat een natuurwandeling meer herstellend is voor lichaam en geest dan een stadswandeling.
2. Maak vaak korte ritten
Studies uitgevoerd door psycholoog Jessica de Bloom suggereren dat we meerdere kortere vakanties maken in plaats van één grote jaarlijkse vakantie.
Dit komt omdat rust en ontspanning pieken na een week time-out, terwijl de tweede en derde week weg geen noemenswaardige verbetering brengen.
3. Neem voorzorgsmaatregelen om niet ziek te worden terwijl u weg bent
Een studie van zo'n 60.000 patiënten door de Universiteit van Zürich wees uit dat mannen vaker last hebben van malaria en andere koortsen, bij vrouwen is het vooral diarree of luchtweginfecties.
4. Geniet van de verwachting
Onderzoekers van de Universiteit van Surrey hebben ontdekt dat onze stemming al voor de reis begint te verbeteren.
Alleen al het plannen van een vakantie maakt ons over het algemeen gelukkiger en helpt ons om ons gezin en onze gezondheid in een positiever daglicht te stellen.
5. Wees voorzichtig bij thuiskomst
Het herstellende effect van je vakantie kan al twee weken na je terugkeer verdwijnen en "we voelen ons net zo gestrest als voorheen", zegt Carmen Binnewies, hoogleraar arbeidspsychologie.
Afhankelijk van uw werklast kan dit slechts een week duren.
6. Bereid je voor op de back-to-work-blues
De eerste dag weer aan het werk na een vakantie kan zeker deprimerend zijn. Psychologen noemen dit 'post-vakantie syndroom' of 'post-vakantie depressie'.

John KistermannComment