5 lessen die we mogen onthouden als onze intelligente lockdown meer en meer eindigt

Laten we niet vergeten wat we hebben geleerd van een pandemie.

Greater Good Science Center Jill Suttie 26 mei 2020

Veel mensen die ik ken, beginnen zich af te vragen hoe het leven is verlopen nadat de orders voor de opvang ter plaatse zijn opgeheven. Hoe zal het zijn? Wat wordt het nieuwe normaal?

De antwoorden op die vragen zullen sterk afhangen van waar u woont, hoe uw ervaring is geweest en wat u ervan vindt.

Wonend in een stad die 10 weken geleden beschutting ter plaatse heeft opgelegd, is mijn eigen leven op het moment van schrijven een allegaartje. Ik ben vrij gemakkelijk overgestapt naar thuiswerken, maar het was moeilijk om een ​​routine te vinden en afleiding te vermijden. Ik ben online verbonden met vrienden, maar ik mis hun fysieke aanwezigheid. Bovendien hebben mijn slaap en gemoedstoestand geleden toen de angst voor de toekomst van onze samenleving opdoemde.

Ik wil deze gevoelens niet tenietdoen of onze verliezen negeren. Maar als schrijver voor Greater Good kan ik niet anders dan ook enkele positieve dingen uit deze crisis zien komen. Nadenken over dit moment was een leermogelijkheid voor mij en voor ons allemaal - een kans om ons meer te concentreren op wat belangrijk is en om na te denken over een ander leven in de toekomst.

Hier zijn enkele lessen die ik wil vasthouden zodra de beschutting op zijn plaats is opgeheven.

1. Bij anderen zijn is de sleutel tot geluk

Velen van ons vertrouwen op sociale media en Zoom-bijeenkomsten om in contact te blijven met mensen tijdens de pandemie. Maar hoewel ik dankbaar ben dat ik vrienden kan volgen op Facebook of mensen kan bezoeken via videoconferenties, zijn dit niet hetzelfde als mensen persoonlijk zien.

Waarom? Om te beginnen brengen sociale media ons niet altijd dichter bij elkaar. Mensen beheren vaak zwaar wat ze online posten om hun leven zorgeloos en prachtig te laten lijken, waardoor er weinig ruimte overblijft voor het delen van kwetsbaarheid - een belangrijke manier om contact te maken met anderen. En natuurlijk is er ook veel alarmistisch nieuws en clickbait op sociale media die je geluk kunnen schaden. Als je daar een diepere verbinding zoekt, zul je zeker teleurgesteld zijn.

Zoomconferenties zijn een verbetering, omdat u mensen persoonlijk kunt zien en daadwerkelijke gesprekken kunt voeren. Maar het is moeilijk om lichaamstaal op Zoom te lezen, en dus is het moeilijker om te begrijpen hoe mensen zich voelen. De wetenschap van aanraking laat ons ook zien dat wij mensen hunkeren naar fysiek contact, dat noch Zoomconferenties noch sociale media kunnen bieden. Dit verlies is vooral ernstig voor degenen die alleen wonen, waar het gebrek aan enige fysieke genegenheid bijzonder zwaar was.

Dus hoewel ik de beschikbare online tools kan blijven gebruiken om in contact te blijven met verre intimi, heb ik ook een hernieuwde waardering gekregen voor persoonlijke bijeenkomsten. Meer tijd in mijn leven maken om bij de mensen te zijn van wie ik hou en om genegenheid te uiten wanneer we samen zijn, is iets om uit deze ervaring naar voren te halen.

Op de korte termijn, naarmate de beperkingen verdwijnen, hoop ik fysiek meer verre bezoeken aan de achtertuin te hebben met vrienden en familie. Hoewel we niet kunnen knuffelen, kunnen we elkaar in ieder geval in de ogen kijken. Als de crisis voorbij is, ben ik van plan om meer tijd te besteden aan het verzamelen in groepen van diverse mensen voor concerten, sportevenementen, ceremonies, dansen en meer. De emotionele high en het gevoel van verbinding dat we krijgen als we in de fysieke aanwezigheid zijn van anderen die samen een ervaring delen, is inspirerend en heilig. Ik zal niet alleen waarderen dat aanwezigheid zoveel meer nadat de beschutting voorbij is, mijn gevoel van gemeenschappelijke menselijkheid zal verdiepen - iets dat bij opschaling een vriendelijkere, meer verbonden samenleving kan opbouwen.

2. Stress verminderen is goed voor iedereen

Er zijn tijdens deze pandemie zeker veel dingen waar u op moet letten. Het risico om onze baan te verliezen, ziek te worden of per ongeluk een geliefd familielid te infecteren, is beangstigend. Thuis in quarantaine moeten gaan, heeft ons ervan weerhouden onze gebruikelijke manieren van omgaan met stress te gebruiken, zoals uitgaan met vrienden of sporten in de sportschool. En het feit dat we een constant dieet van schrijnend en alarmistisch nieuws krijgen, heeft onze angst en ons gevoel van hulpeloosheid versterkt, waardoor we in slaap zijn gevallen.

In een constante staat van grote alertheid zijn, is niet goed voor onze geest of ons lichaam - of ook voor de mensen om ons heen. Emotionele besmetting is reëel, wat betekent dat het voeden van onze eigen stress en angst ook anderen beïnvloedt. Dat is nog duidelijker geworden, omdat zo velen van ons dichter bij elkaar staan ​​met familieleden of kamergenoten wiens gemoedstoestand van elkaar afkomt.

Een zilveren randje van thuis blijven is dat het velen van ons heeft gedwongen om wat te vertragen en nieuwe manieren te vinden om stress en angst te beheersen. Misschien heb je eindelijk geleerd om te mediteren - iets wat je had gehoord, was goed voor je, maar het is nooit echt geprobeerd. Of misschien heb je een notitieboekje tevoorschijn gehaald en een dagboek bijgehouden over je ervaringen of een online gelukscursus gevolgd. Sommigen zijn overgegaan tot tekenen, een tuin aanleggen of een muziekinstrument bespelen. Al deze hebben het potentieel om uw mentale gezondheid te verbeteren en kunnen de moeite waard zijn om vast te houden als u weer vrij bent.

Dan is er de enige stressbreker die ze allemaal verslaat: aardig zijn voor anderen en mensen in nood helpen. Vraag het aan iemand die zich vrijwillig heeft aangemeld bij een lokale voedselbank, een maaltijd heeft gebracht bij een vastzittende buurman, contact heeft gezocht met een eenzame vriend, studenten online heeft bijgeleerd of zijn buurthulpgroep heeft georganiseerd, en zij zullen je vertellen: je aandacht richten bij anderen vermindert u uw eigen zorgen en stress - een les die gemakkelijk kan worden meegenomen in het nieuwe tijdperk. Niet alleen zal het helpen van anderen ons gezond houden, het zal ook helpen bij het herstel van iedereen die door de pandemie is getroffen.

3. Dankbaarheid tonen is belangrijk

Het is vrij duidelijk dat we de 'essentiële werkers' dankbaar moeten zijn in deze tijd van onderdak. Voedselleveranciers, gezondheidswerkers, bezorgers en eerstehulpverleners hebben voor zichzelf risico's genomen ten voordele van alle anderen.

Hoe kunnen we ze mogelijk terugbetalen? Door een beetje dankbaarheid te tonen en de vriendelijkheid naar voren te betalen.

Vóór de pandemie dachten de meesten van ons waarschijnlijk niet lang na over de arbeiders die dit werk deden. Nu ze op ieders radar staan, is het hartverwarmend om te zien dat dankbare burgers openlijk hun waardering tonen door borden te maken, 's nachts te klappen of uit hun ramen te huilen, gratis maaltijden te laten vallen en servicemedewerkers te veel te fooien. Zelfs als je gewoon 'dankjewel' zegt, kun je al heel wat goede wil opbouwen.

Dankbaarheid is niet iets dat we alleen aan deze huidige helden in ons midden moeten laten zien.

We kunnen meer dankbaarheid tonen voor alle mensen en dingen die ons leven gemakkelijker en gelukkiger maken. Dankbaarheid tonen voelt niet alleen goed aan, het moedigt meer vriendelijkheid en vrijgevigheid aan, zowel bij ontvangers van dankbaarheid als bij iedereen die getuige is van dankbaarheid, waardoor een deugdzame cyclus ontstaat. En aangezien oprechte dankbaarheid een vooraanstaande sociale lijm is in zowel persoonlijke relaties als de samenleving als geheel, biedt het aanbieden ervan een vriendelijkere, meer meelevende samenleving op te bouwen - iets waar we allemaal rekening mee moeten houden.

4. We hebben minder spullen nodig dan we denken

Voordat de huidige schuilplaats zijn intrede deed, had ik nooit kunnen vermoeden hoe gemakkelijk het is om zonder zoveel moderne gemakken te doen. Nu winkelen in het winkelcentrum, mijn haar laten doen of in de supermarkt komen voor een enkel ingrediënt onmogelijk is geworden, heb ik me gerealiseerd dat ik het prima overleef.

Het is vrij duidelijk dat we niet zoveel spullen of gemakken nodig hebben als we gewend zijn. De basisbenodigdheden, zoals voedsel, schoon water en een goede gezondheid, zijn veel belangrijker dan een manicure of het kopen van de nieuwste computer. Gezien hoeveel van deze consumentenartikelen en -activiteiten een negatieve invloed hebben op de gezondheid van de planeet, is het logisch om onze prioriteiten te heroverwegen en sommige over te slaan om iedereen de basis te geven om te overleven.

Gelukkig is ons welzijn niet afhankelijk van consumentenproducten. Studies hebben aangetoond dat vriendelijkheid en vrijgevigheid ons gelukkiger maken dan onszelf te verwennen of dingen te kopen. Het is misschien moeilijk te geloven; in feite vinden onderzoekers vaak dat mensen de impact van het geven aan anderen op hun geluk onderschatten.

Maar het is waar: we zullen waarschijnlijk gelukkiger zijn en een gezondere samenleving creëren als we minder kunnen consumeren en meer kunnen geven.

5. We zijn sterker als we samen optreden

Terwijl gemeenschappen over de hele wereld de pandemie beheren, is één ding dat we allemaal hebben geleerd, dat samenwerking ertoe doet. Alleen door groepsinspanning kunnen we iets doen om een ​​verschil te maken in het traject van een wereldwijde dreiging.

Dit werd glashelder bij het vergelijken van nationale en nationale reacties op de virale uitbraak. Sommige regeringen waren laissez-faire in hun reactie - of straften zelfs actief mensen die alarm sloegen. Anderen sloegen acht op vroege waarschuwingen en stelden snel bevelen op om mensen thuis te houden. De laatste benadering, waarbij naar de wetenschap werd geluisterd en iedereen zich op zijn plaats schuilhield, leverde zijn vruchten af ​​door de infectiecurven af ​​te vlakken en levens te redden.

Natuurlijk heeft het lijden in deze tijd ons geleerd dat er nog veel moet worden gecorrigeerd. Niet iedereen heeft een goede gezondheid of gezondheidszorg en veel mensen leven aan de rand van armoede. Sommige mensen zijn ondanks de risico's gedwongen naar hun werk te gaan en anderen sterven sneller dan de algemene bevolking vanwege een lange geschiedenis van discriminatie. Dit is onaanvaardbaar en moet worden gewijzigd. Als de pandemie nieuwe ogen heeft geopend voor deze ongelijkheden, is de kans groter dat ze deel gaan uitmaken van die verandering.

Zien hoe bereidwillig mensen waren om mee te werken aan draconische maatregelen ten goede, geeft me hoop. Het is niet gemakkelijk om zoveel mensen in één richting te hoeden, vooral niet wanneer ze een aantal van hun persoonlijke vrijheden moeten opofferen om het te doen. Maar samenwerken voor het algemeen belang heeft ons geholpen de pandemie te bestrijden en zou een goed voorteken kunnen zijn voor het oplossen van andere wereldwijde problemen die samenwerking vereisen, zoals armoede, etnisch geweld en een klimaatgerelateerde ramp.

Daarom hoop ik dat we die les zullen vasthouden nadat we ons huis hebben verlaten. Er is kracht in het in gedachten houden van onze gemeenschappelijke menselijkheid en ons gevoel van onderlinge verbondenheid. Als we ons ook het belang herinneren van onze relaties, veerkracht, dankbaarheid en minder doen, kunnen we met een hernieuwd gevoel van doel weer verder gaan in ons ongedekte leven en enkele van onze moeilijkste problemen aanpakken. Het zou kunnen dat collectieve, meelevende actie de sleutel zal zijn om een ​​betere toekomst voor ons allemaal te creëren.

Tips om deze lessen of andere gewoontes meer te borgen in je persoonlijke leven?

contact ons via info@humanpowernow.com