Onzekere tijden

Hoe heftig is het niet voor velen in deze onzekere tijden.

Overleef ik (of overleven mijn ouders, partner, familie, kinderen, vrienden) deze Covid-19?

Kan ik nu wel of niet na 20 mei mijn zaak openen en moet ik niet mensen ontslaan?

De een en de ander denkt kunnen we het niet oplossen met een demonstratie of een petitie?

Moeten we na 1 juni of na 1 september nog langer wachten?

Op social media vraagt een ouder zich af hoe te reageren op haar dochter die per 1 mei weer naar school mag en de vraag stelt hoe kan dit dan daar het Coronavirus nog altijd besmettelijk is?

En nog veel meer vragen in kader van……..

We leven in onzekere tijden

Humans zijn bang, boos, verdrietig, agressief, voelen zich schuldig of beschuldigen anderen enz…

Laat het even los,

wees bang maar niet angstig

wees boos, maar niet op alles en iedereen

wees verdrietig en laat het voelen aan jezelf en de ander

wees agressief en uit je alleen op zaken of in dingen waar je anderen niet mee belast

wees niet schuldig en beschuldigend; kijk naar wat je wel nog hebt of gaat krijgen

En er zijn ook mensen die anders reageren en die vooruit kijken naar wat gaat komen als we dit doorstaan en mensen die elkaar helpen door

informatieve,

sociale,

emotionele,

instrumentele,

praktische ondersteuning te bieden.

En voor diegene die baat hebben van reflectie en dat kunnen (lees het niet als het niet past bij jou)

En aan de andere kant dienen tijden van grote onzekerheid als wake-up calls in ons leven en nodigen ons uit om te leunen in wat ontwaakt, nieuwsgierig en medelevend is over wat er wil ontstaan.

We verdiepen het vertrouwen terwijl we momenten verkennen die we ons misschien nooit hadden kunnen voorstellen, met perspectieven die we nooit hadden verwacht. Dit is de geboorteplaats van mededogen, creativiteit, actie en transformatie. '

Deze wijze woorden van Gratefulness.org raakten bij mij een snaar. De onzekerheid, het verlies en de dagelijkse uitdagingen die we nu ervaren, kunnen onze fundering doen schudden. Ze kunnen ertoe leiden dat we ons begrip van de wereld en onze plaats daarin in twijfel trekken.

Maar de onzekerheid rond deze pandemie kan worden omgebouwd tot een onderzoek - een diepgaande verkenning van alle aspecten van ons leven. Als we leunen op dit reflectieproces en de ontmoedigende vragen die daarbij horen, zou deze periode zelfs het begin kunnen zijn van een diepgaande transformatie.

Mijn vraag voor jou vandaag is:

Hoe heeft de pandemie uw perspectief veranderd? Welke waarden en prioriteiten heb je uit deze ervaring die je voorheen niet had?

En voor iedereen die dit op dit moment of zelfs nooit kan; een dikke digitale hug & XXX

En ook natuurlijk als het wel lukt.