What makes us human?
Michael Tomasello: What makes humans human?
Wat maakt ons Human volgens Michael Tomasello?
Is het leven in een cultuur in verbondenheid met anderen nodig om HUMAN te worden/zijn?
Bekijk de video van Michael Tomasello: Wat maakt Humans menselijk?
Of lees hieronder het interview door Duke University 9 april 2019 naar aanleiding van nieuwe boek Becoming Human van Michael Tomasello
Michael Tomasello: Wat maakt mensen menselijk? door Duke University
Michael Tomasello: "Het is niet alleen dat mensen over het algemeen slimmer zijn, het is dat we een speciaal soort slimmigheid hebben."
In zijn nieuwe boek Becoming Human, (Harvard University Press, 2019) brengt Michael Tomasello meer dan twee decennia samen van zijn onderzoek naar wat mensen uniek maakt. Het boek bouwt voort op het werk van Tomasello dat de ontwikkeling van jonge kinderen bestudeert, en op de psychologische processen die jonge kinderen onderscheiden van de naaste verwanten van de mens, de mensapen.
Duke Today vroeg Tomasello enkele van de belangrijkste ideeën van het boek te beschrijven. Hij is James Bonk professor in de afdeling Psychologie en Neurowetenschappen.
Vraag: Hoe ben je geïnteresseerd geraakt in de vraag: "Wat maakt mensen uniek?"
TOMASELLO: Het is een vraag die mensen hebben gesteld voor de hele geschiedenis van de westerse intellectuele traditie. Maar we hebben het op een heel concrete manier benaderd door experimenteel de cognitie en het sociale gedrag van mensen te vergelijken met dat van hun naaste familieleden van primaten. Dat was niet altijd mogelijk. Aristoteles en Descartes zagen bijvoorbeeld nooit een niet-menselijke primaat, laat staan een aap. De primaten waren tegen die tijd allemaal weggevaagd uit Europa. Zoölogische tuinen werden voor het eerst opgericht in het begin van de 19e eeuw. En zo rond Darwins tijd begonnen ze apen en apen te huisvesten in dierentuinen. Darwin ontmoette een orang-oetan, Jenny, in de London Zoo, en dit was echt heel formatief voor hem. Het gaf hem meer moed om te zeggen dat mensen ook primaten zijn, omdat dit dier, Jenny, zo op ons leek.
Vraag: Je tekent uit Darwin, Piaget, veel verschillende bronnen. Was het ooit gedacht dat ruwe intelligentie ons onderscheidde van de apen?
TOMASELLO: Een van onze belangrijkste onderzoeken was een enorme studie die we deden met meer dan 100 menselijke kinderen en meer dan 100 chimpansees. We hebben ze een grote reeks tests gegeven - een grote IQ-test als je wilt. Het betrof begrip van ruimte, causaliteit, kwantiteiten, evenals sociaal leren, communicatie, het lezen van de intenties van anderen. We ontdekten dat 2-jarige kinderen - voordat ze wiskundig kunnen lezen of iets kunnen doen - er net zo uitzien als apen op fysieke dingen, zoals causaliteit, hoeveelheden en ruimte. Maar in het sociale domein zijn ze al ver vooruit. Dus het is niet alleen dat mensen over het algemeen slimmer zijn, het is dat we een speciaal soort van slimheid hebben. We kunnen aansluiten bij de kennis en vaardigheden van andere mensen en hun perspectief nemen door op unieke manieren samen te werken, te communiceren en van hen te leren.
Vraag: Kun je een voorbeeld geven van hoe het 2-jarige kind er zo anders uitzag dan de 2-jarige chimpansee in die tests?
TOMASELLO: Dus het wijzende gebaar. Menselijke baby's beginnen meestal te wijzen op een leeftijd van ongeveer 11 of 12 maanden, en wanneer je ze richt, begrijpen ze het meteen. Noch apen noch andere dieren gebruiken het wijzende gebaar in hun natuurlijke communicatie. Dus als een kind ergens naar op zoek is en jij achter de bank wijst, weten ze dat je van plan bent hen te helpen het ding achter de bank te vinden. Met chimpansees, als ze op zoek zijn naar iets en je wijst ... ze hebben geen idee, absoluut geen idee. Ze begrijpen niet dat je hen probeert te helpen. Het hebben van unieke communicatieve vaardigheden zoals wijzen - en niet te spreken van taal als sociaal gedeelde conventies - is absoluut essentieel in de ontwikkeling van kinderen.
Vraag: Niet alleen mensen zijn sociaal, u noemt ons 'ultra sociaal'. Kun je uitleggen wat je daarmee bedoelt? Krediet: Duke University
TOMASELLO: Er zijn veel sociale dieren, maar die van hen zijn meestal een vrij eenvoudige socialiteit. Een kudde antilopen - ze communiceren niet echt op ingewikkelde manieren. Maar mensen interacteren op zeer complexe manieren, veel ervan was gericht op coöperatief en communicatief samenwerken met anderen. Voor 99 procent van onze evolutionaire geschiedenis leefde de mens in groepen van jager-verzamelaars. Hunter-gatherergroepen zijn zeer coöperatief. Het is een soort grote familie. Ze helpen elkaar allemaal en offeren voor elkaar de hele tijd. En op die speciale manier met elkaar kunnen opschieten, stelt ons in staat om nieuwe dingen te bedenken en problemen op te lossen die we niet alleen konden oplossen. 'De val' was als het ware overgaan van het leven van jager-verzamelaars naar landbouw en steden, waar nu veel mensen op één plek wonen. Individuen beginnen middelen te monopoliseren, je krijgt macht en kapitaal, enzovoort. Dus dat is de wereld waarin we vandaag leven, waar sommige mensen anderen domineren, en er is veel niet-coöperatief gedrag gebaseerd op verschillende machtsstructuren en conflicten tussen in- en outgroepen . Wanneer mensen in een kleine groep mensen zitten die ze kennen - familie, vrienden, kleine gemeenschappen - zijn ze ongelooflijk coöperatief in vergelijking met andere apen. Wanneer mensen me vertellen hoe onwillig mensen zijn, zeg ik: "Je hebt de verkeerde basislijn, je moet ergens rond chimpansees hangen!"
Vraag: U praat veel over het belang van het menselijke gevoel van 'wij'. Heb je hoop dat mensen in staat zullen zijn om ons gevoel van "wij?" Uit te breiden?
TOMASELLO: Nou ja, op een bepaalde manier. Maar het slechte nieuws is dat een van de dingen die mensen bij elkaar brengt, het hebben van een gemeenschappelijke vijand is, bedreigd wordt. Alle politici weten dit, vooral de meer autoritaire. Misschien zullen buitenaardse wezens binnenvallen, en daar komen we allemaal samen voor! Maar serieus, ik denk dat onderwijs en blootstelling aan mensen met verschillende culturele achtergronden ervoor zorgen dat mensen de wereld breder zien en de waarden van anderen waarderen. Instellingen zoals Duke hebben dus een belangrijke rol te spelen.
Vraag: Gezien het feit dat zoveel van wat ons menselijk maakt afhankelijk is van sociaal leren, denk je dat vroege educatie te individualistisch is?
TOMASELLO: Dat is waar. Een van de dingen waarvan ik denk dat ze ontbreken in de ontwikkeling en opvoeding van jonge kinderen, is dat ze meer ongecontroleerde interacties tussen peers nodig hebben. Er zijn bepaalde soorten problemen oplossen waarbij de sleutel is om het vanuit een ander perspectief te kunnen zien. Dat is waar het samenwerken met leeftijdsgenoten, in plaats van onderwezen te worden door volwassenen, bijzonder effectief is. En in het morele domein is het absoluut essentieel dat kinderen soms met elkaar communiceren zonder toezicht van volwassenen om hun eigen morele kompas te creëren. Moraliteit volgt niet de gezaghebbende regels, maar werkt dingen op een gelijkwaardig niveau samen met anderen.
Vraag: Je hebt kinderen. Hoe heeft uw werk uw eigen opvoeding beïnvloed?
TOMASELLO: Ik heb een jonge dochter. Als mijn dochter een vriend heeft om te spelen, ga ik naar een andere kamer. En als ze naar me toe komen om iets op te lossen, zeg ik: "Ik weet het niet, ik was er niet, ik heb het niet gezien." Ik weet niet wat er is gebeurd, jullie werken het uit. " Dat is een vrij klein ding. Maar dat is een concrete manier waarop het mijn opvoeding beïnvloedde
Duke University 9 april 2019
