Oud & nieuw speciaal
Oud en nieuw speciaal
4 december is een “normale middag” in 2019 en de dag dat de “Heilige Barbara” wordt gevierd door oud mijnwerkers en migranten in Limburg.
En op deze dag vieren we 90 jaar Seminarium voor Orthopedagogiek: het instituut dat eigenlijk nog langer bestaat en waarvan de verjaardag eigenlijk in het voorjaar gevierd mag worden.
Wat goed dat het Seminarium voor Orthopedagogiek er kwam als eerste opleidingsinstituut voor leraren die werken met “special kids” in Nederland en hoe hard we iedere dag nog moeten vechten voor de special needs net als voor gelijkheid en discriminatie.
Alles wat speciaal is moet toch juist extra aandacht krijgen.
Zo ook een student die ik begeleid binnen de minor inleiding in de toegepaste psychologie die met zijn beperkingen al veel heeft bereikt qua opleiding en “Human-zijn”, maar nog iedere dag moet vechten voor zijn “special needs” en er blijkt dat zelfs bij deelname aan toetsen dat zijn op tijd aangevraagde “needs” niet correct zijn doorgegeven en hij dan ook nog zelf een klachtenprocedure moet opstarten om dit aan te kaarten. Hoezo meer dan 100 jaar Orthopedagogiek?
Speciaal onderwijzen en onderwijs en special teachers en needs zijn in deze tijd nog meer nodig dan voorheen en dat in een tijd dat de positie van mensen met een beperking verslechterd is.
Moeten niet alle beleidsmakers en politici in ons land minimaal 1 kind hebben met een beperking, zodat ze eindelijk een echte “SPECIAL ”status krijgen?
Ik toast vandaag en morgen op iedereen die zich blijft inzetten voor de “special ones”
Zie ook dit artikel
https://www.humanpowernow.com/nieuws/2019/1/22/speciaal-is-abnormaal-e86ft
90 jaar geleden
Het Seminarium voor Orthopedagogiek, de lerarenopleiding voor het speciaal onderwijs (Master(S)EN), startte negentig jaar geleden als zaterdagmiddagcursus.
Bij de opening van de ‘Studiecursus voor leerkrachten bij het B.L.O.’ werd het woord gevoerd door dr. Van Voorthuijsen, de inspecteur voor het buitengewoon onderwijs als vertegenwoordiger van de minister. Hij zei over het ingediende leerplan het volgende: ‘… dat de cursus in hoofdzaak een theoretische zal zijn. Als voornaamste vakken zullen bestudeerd worden de elementen van het psychisch gebeuren en daarmede in verband zullen worden beschouwd de afwijkingen die in het zielsleven van de verstandelijk minderwaardigen voorkomen. Het is duidelijk, dat men niet heeft te verwachten nauwkeurige voorschriften op welke wijze men zijn werk als onderwijzer van achterlijke kinderen heeft te verrichten. Met uitzondering van enkele handgrepen die bij het spreekonderwijs te pas komen, zullen meer dan algemene lijnen niet worden aangegeven. Men zal van den cursus derhalve niet huiswaarts keeren met een receptenboek onder den arm, waarin staat opgetekend, hoe het eene vak moet worden voorbereid en hoe het andere moet worden opgediend. De praktijk van het onderwijs moet men zich ten slotte zelf leeren. De wetenschappelijke bestudeering der problemen van de opvoedkunde der abnormale jeugd kan echter bijdragen tot verbetering van de praktijk en het onderwijs aan misdeelden frisch en levend te houden’.
De eerste cursus 1929
Onder auspiciën van de 'Commissie voor de Studiecursus voor het B.L.O.' wordt in Den Haag op 11 mei 1929 de eerste cursus voor de vakstudie buitengewoon onderwijs feestelijk geopend. Deze vakstudie gaat uit van twee instanties, nl. van de Stichting B.O. voor de gecombineerde cursussen de paedagogen, verbonden aan Openbare en Protestants-Christelijke scholen voor BO (het huidige Seminarium voor Orthopedagiek van de Hogeschool Utrecht) en van de R.K. leergangen Tilburg voor de paedagogen der R.K. scholen voor BO (het huidige Fontys OSO). Het SvO was echter al langer gestart
En hier het actuele nieuws 3 december 2019 NOS
Belangenbehartigers: positie van mensen met een beperking verslechterd
De positie van mensen met een beperking is niet beter geworden sinds Nederland zich verbond aan het VN-verdrag Handicap. Dat stelt de Alliantie VN-verdrag in een schaduwrapportage. Het is de afgelopen drie jaar juist moeilijker geworden om volwaardig mee te doen in de maatschappij.
Volgens de Alliantie stijgt de werkloosheid onder mensen met een beperking en ook hebben meer van hen te maken met armoede. Er is een tekort aan betaalbare aangepaste woningen en er is een groeiend aantal kinderen dat vanwege hun beperking is uitgesloten van het reguliere schoolsysteem.
In de Alliantie zijn vijf belangenbehartigers verbonden voor mensen met een fysieke, psychische of geestelijke beperking. De schaduwrapportage is gebaseerd op de ervaringen van mensen met een beperking en op bronnenonderzoek. De bevindingen worden aangeboden aan het VN-mensenrechtencomité in Genève.
Meer aandacht
Een van de organisaties in de Alliantie is Ieder(in). Volgens directeur Illya Soffer is er meer aandacht voor mensen met een beperking, maar heeft dat niet geleid tot vooruitgang. "We zien dat die aandacht bijna tevergeefs is als je andere dingen als inkomen, arbeid, onderwijs, wonen en zorg niet veel beter gaat regelen. Je kan alle drempels in heel Nederland weghalen, maar als je onvoldoende inkomen hebt of onvoldoende ondersteuning, kom je gewoon je huis niet uit."
'Minister van gehandicaptenzaken' Rick Brink overlegt geregeld met minister de Jonge van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, maar hij vindt dat meer ministeries zich moeten inzetten voor mensen met een beperking. "Er zijn heel veel ministeries die nu nog denken 'dat is niet van ons', maar het is van ons allemaal. Het zit in allerlei domeinen van de levens van mensen, dus het zit ook in allerlei ministeries."
Twee miljoen mensen
Het VN-verdrag Handicap trad op 14 juli 2016 in Nederland in werking. Doel ervan is het bevorderen, beschermen en waarborgen van de mensenrechten van mensen met een beperking. Er moet gestreefd worden naar zoveel mogelijke zelfstandigheid van mensen met een handicap. Daarnaast moet geprobeerd worden om de drempel zo laag mogelijk te maken om ze mee te laten doen in de samenleving. In ons land zijn zo'n 2 miljoen mensen met een beperking.
De Alliantie VN-verdrag vindt dat er veel te vrijblijvend met de afspraken wordt omgegaan en wijt de verslechtering aan de decentralisatie van zorg. Zonder duidelijke afspraken zijn de verplichtingen uit het verdrag bij gemeenten komen te liggen. Mensen met een beperking krijgen in veel gevallen moeizaam toegang tot zorg en ondersteuning en de overheid legt geen sancties op als mensen met een beperking toch uitgesloten worden.
Sinds het VN-verdrag zijn er twee wetten aangenomen. Een moet de gelijke behandeling van mensen met een handicap of chronische ziekte garanderen. Ook is de Kieswet gewijzigd. Sinds 1 januari van dit jaar moeten stemlokalen voor iedereen toegankelijk zijn.
Zie ook de sites
Hermen J Jacobsfonds
100 jaar Orthopedagogiek
http://www.100jaarorthopedagogiek.nl
Seminarium voor Orthopedagogiek
https://www.hu.nl/vakgebieden/educational-needs
