Hoe doel(en) gedurende je hele leven (kunnen ) veranderen

Heb je de dingen gedaan die je graag wilde in je leven? Heb jij je doel of doelen ontdekt? Was dit anders dan je had voorgesteld als puber, als volwassene?

Hoe doel(en) gedurende uw hele leven (kunnen ) veranderen

“Purpose” is geen bestemming, suggereert onderzoek, maar een reis en een “levens”oefening.

Good Science Center KIRA M. NEWMAN | 14 JULI 2020

Je doel vinden is de kreet van inspirerende posters en motiverende toespraken. Als we ons doel vinden, zeggen ze, weten we wat we in het leven moeten doen. Het pad wordt voor ons uitgestippeld en het is onze taak om die visie met niet-aflatende inzet te blijven volgen.

Maar is dit echt het doel?

Naast de zelfhulphype is er doelbewust onderzoek gedaan gedurende de hele levensduur van meer dan 30 jaar. Door mensen te volgen terwijl ze worstelen met hun identiteit als tiener, zich te vestigen in de verantwoordelijkheden van de volwassenheid en de overstap naar pensionering te maken, schetst dit onderzoek een ingewikkelder beeld van het doel - maar ook een hoopvol.

Dit is het resultaat: we hoeven ons geen zorgen te maken over het vinden van ons enige echte doel; we kunnen een doel vinden op verschillende gebieden van het leven. In feite is het doel helemaal niet iets dat we vinden. Het is iets dat we kunnen cultiveren door opzettelijke actie en reflectie, en het zal van nature in ons leven afnemen en verdwijnen.

Net als geluk is doel geen bestemming, maar een reis en een oefening. Dat betekent dat het op elke leeftijd toegankelijk is, als we bereid zijn te onderzoeken wat voor ons belangrijk is en wat voor soort persoon we willen zijn - en te handelen om die persoon te worden.

Dit 'is een project dat de hele levensduur duurt', schrijven Kendall Bronk en haar collega's in een paper uit 2009. Als we in staat zijn om ons doel te herzien en te vernieuwen terwijl we door mijlpalen en overgangen navigeren, suggereert dit onderzoek, dan kunnen we uitkijken naar een bevredigender, zinvoller leven.

Pubers: op zoek naar een doel

Een doel in het leven is niet zomaar een groot doel dat we nastreven. Volgens onderzoekers is doel een langetermijndoel dat betekenisvol is voor het zelf, maar het gaat verder dan het zelf, met als doel een verschil te maken voor de bredere wereld. We kunnen een doel vinden in het bestrijden van armoede, het creëren van kunst of het verbeteren van het leven van mensen door middel van technologie.

Dat proces begint als tiener, terwijl we onderzoeken wie we zijn, wat we waarderen en wat we uit het leven willen halen, zegt Bronk, universitair hoofddocent aan Claremont Graduate University. Terwijl ze verschillende interesses en activiteiten proberen, zoals muziek of vrijwilligerswerk, beginnen sommige tieners paden te ontdekken die ze willen volgen. Andere tieners hebben uitdagende levenservaringen, zoals een ouder met de diagnose kanker of een schietpartij in hun woonplaats, die hen ertoe aanzet om aan bepaalde oorzaken te werken. Anderen zijn geïnspireerd door rolmodellen die een doelgericht leven leiden, van ouders tot coaches.

Mariah Jordan uit Cleveland, een van de winnaars van de GGSC Purpose Challenge Scholarship Contest, vergezelde haar grootmoeder vaak als doktersafspraken als kind. Na verloop van tijd begon ze, getuige de ervaringen van haar grootmoeder, de raciale ongelijkheden te zien die in de gezondheidszorg bestonden. Ze ging vrijwilligerswerk doen in een medische setting en deed onderzoek naar kanker bij Afro-Amerikanen, waarbij ze werkte om gezondheidsverschillen te elimineren en meer culturele gevoeligheid op het gebied van geneeskunde te brengen.

William Damon, auteur van The Path to Purpose en professor aan Stanford, heeft bijna 20 jaar lang bestudeerd hoe mensen een doel ontwikkelen in hun werk, gezin en burgerleven. Zoals hij het beschrijft, is doel iets van een chemische reactie die plaatsvindt wanneer onze vaardigheden voldoen aan de behoeften van de wereld. Jongeren moeten iets in hun omgeving identificeren dat kan worden verbeterd, of het nu om politiek of moderne jazzmuziek gaat, en iets in zichzelf herkennen dat ze aan dat probleem ten grondslag kunnen leggen: bijvoorbeeld leiderschapsvaardigheden of creativiteit.

Het kennen van uw vaardigheden en uw interesses - en in ruimere zin uw identiteit - lijkt de sleutel te zijn om een ​​doel na te streven. In een 2011 studie, middelbare school en studenten beantwoord enquêtes over hun gevoel van het doel, evenals hun gevoel van identiteit-how duidelijk dat ze over de soorten banen, waarden, vriendschappen, politiek, religie en seks rollen waren zij zouden hebben in het leven. Onderzoekers ontdekten dat hoe vaster hun identiteitsgevoel was, hoe doelgerichter ze waren. Ze waren op hun beurt ook gelukkiger en hoopvoller voor de toekomst.

Een onderzoek uit 2012 van dezelfde onderzoekers had een vergelijkbare bevinding, maar in de tegenovergestelde richting - met jonge mensen die zich doelbewust voelden om in de loop van de tijd een steviger identiteitsgevoel op te bouwen. "Identiteit en doelontwikkeling zijn met elkaar verweven processen", schrijven Patrick Hill van de Universiteit van Illinois in Urbana-Champaign en Anthony Burrow van Cornell University.

Op deze leeftijd heeft echter slechts ongeveer 20 procent van de tieners een sterk gevoel van doel in het leven, althans volgens het werk van Damon. Anderen hebben taart-in-de-lucht-dromen, of leuke hobby's, of ze proberen gewoon door de middelbare school te komen. Vaker lijken de kindertijd en de adolescentie het moment te zijn waarop de bouwstenen van het doel zijn gevestigd, maar we onderzoeken nog steeds wat we uit het leven willen halen.

Volwassenen: druk bezig

Volgens Damon doen de meeste mensen die een doel vinden dit in de twintig en dertig. Dit is wanneer we de neiging hebben om een ​​carrière en een gezin op te bouwen - beide zijn belangrijke bronnen van doel op volwassen leeftijd, samen met religie en vrijwilligerswerk.

In de gezinswereld kunnen we een diep gevoel van doel vinden bij het opvoeden van kinderen en het verzorgen van ouder wordende ouders. Op het werk voelen we ons misschien vervuld door onze collega's te ondersteunen, een verschil te maken in de organisatie of bij te dragen aan de samenleving, schrijft Damon.

Toen onderwijsprofessional Paul LeBuffe ontdekte dat hij een kind met speciale behoeften opvoedde, was dat een keerpunt voor zijn gezin en zijn carrière - en zijn gevoel voor doel. Sindsdien werkt hij aan het bevorderen van veerkracht bij kinderen en volwassenen, en binnen zijn eigen gezin. Door op dat gebied te werken, leert hij altijd dingen die hij op zijn eigen leven kan toepassen, wat hem een ​​gevoel van evenwicht geeft.

Hoewel het vinden van een doel een spannend avontuur kan zijn voor jonge mensen, die misschien gap-jaren nemen of interessante keuzevakken op de universiteit proberen, wordt het doel urgenter voor volwassenen.

In een onderzoek uit 2009 onderzochten Bronk en haar collega's mensen van verschillende leeftijdsgroepen, waaronder bijna 400 jongeren (in hun tienerjaren en begin twintig) en meer dan 400 volwassenen (rond de 35 jaar). Toen ze op zoek waren naar een doel, waren jonge mensen meer tevreden met het leven, maar dat gold niet voor volwassenen. Hoe meer ze nog actief op zoek waren naar een doel, hoe minder tevreden ze waren. De onderzoekers vermoeden dat dit neerkomt op culturele normen en de verwachtingen die volwassenen voor zichzelf hebben.

"In onze cultuur verwachten we dat jongeren ontdekken wat voor hen het belangrijkst is, maar tegen midlife verwachten we dat ze dit hebben opgelost", schrijven Bronk en haar collega's.

Op een bepaalde leeftijd wordt doelloosheid onaangenaam - maar Bronk wijst erop dat een doel hebben ook niet altijd een picknick is. Een groot doel voor de lange termijn nastreven kan stressvol en ontmoedigend zijn; zoals iedereen die een kind heeft grootgebracht weet, brengen dingen die ons betekenis geven niet altijd ons dagelijks plezier en vrolijkheid.

Hoewel er misschien problemen zijn, hebben mensen met dat gevoel voor richting en doel uiteindelijk een meer bevredigend, gezonder en zelfs langer leven.

Midlife en daarbuiten: een kruispunt van doel

Hoewel het doel op volwassen leeftijd meestal het hoogst is, kan ouderdom gepaard gaan met een afnemend gevoel van doel en richting. In één onderzoek onder mensen van 50-92 jaar meldde slechts 30 procent zich doelbewust te voelen.

De oorzaken zijn niet zo verrassend. Twee van de grootste bronnen van doel voor volwassenen, werk en gezin, worden een grote hit wanneer we met pensioen gaan en wanneer kinderen het huis verlaten. Plots worden we wakker met dagen die niet gestructureerd zijn door vergaderingen en deadlines, door voetbalwedstrijden en huiswerkhulp. Het kan voelen alsof de dingen die ons hebben gedefinieerd - onze eigen identiteit - wegglijden. Bovendien kunnen door het aanpakken van gezondheidsproblemen het fysiek moeilijker worden om betrokken te blijven bij activiteiten en mensen waardoor we ons betrokken kunnen voelen.

Ken Dychtwald, gerontoloog en oprichter van AgeWave, ziet een patroon waarin de samenleving de waarde en wijsheid van oudere mensen niet erkent, ze als zwak of irrelevant afschrijft, en ouderen niet altijd het werk doen om nieuwe technologie te leren en contact te maken met jongere mensen . Terwijl de samenleving hen misschien vertelt om te ontspannen en te genieten van hun gouden jaren, zegt hij, voelen veel ouderen zich op drift.

Niet iedereen heeft deze ervaring natuurlijk. Mensen met sterke relaties en een positieve houding ten opzichte van veroudering doen het vaak beter. In één onderzoek interviewden onderzoekers mensen in de leeftijd van 61-70 en identificeerden degenen die hun doel gedurende het decennium konden behouden of vergroten. Die individuen richtten zich vaak op hun inspanningen om betere mensen te worden, nieuwe vaardigheden te leren of langdurige emotionele strijd aan te pakken. Zoals Damon uitlegt, kan de pauze van pensionering en een leeg nest een uitnodiging tot introspectie zijn, op manieren die niet mogelijk waren in onze chaotische midlives, en een herverbinding met de dingen die er echt toe doen.

John Leland, een New York Times-verslaggever, kreeg de kans om zes New Yorkers boven de 85 een jaar lang te volgen en een intiem kijkje te nemen in hun leven. Ze werden zijn vrienden, zegt hij, en hun verhalen kwamen voor in zijn boek over geluk. Hij merkt op dat de ouderlingen die vasthielden aan hun zingeving, floreerden vanwege hun flexibiliteit. Ze rolden met de klappen terwijl hun leven veranderde en evolueerde, en ze bleven openstaan ​​voor nieuwe ervaringen.

“Degenen die hun rollen kunnen begrijpen als constant veranderend, constant evoluerend - het is een verhaal dat ze nog steeds schrijven - zijn in staat om te gaan met de ups en downs waar we allemaal beter mee te maken hebben dan mensen die zichzelf als vast in één punt zien ," hij zegt.

In veel opzichten lijkt het streven naar doel als oudere volwassene veel op tieners. Marc Freedman, oprichter van de generatie-verbindende organisatie Encore.org, ziet deze parallel ook: in plaats van stages biedt Encore.org beurzen waar ouderen tot een jaar werken bij non-profitorganisaties, stichtingen en andere maatschappelijke organisaties. De ervaring is ontworpen om hen te helpen een 'toegift-carrière' te vinden, een doelgerichte activiteit die het grotere goed dient en bijdraagt ​​aan de wereld die ze achterlaten.

Gary Maxworthy, die in 2007 de doelprijs van Encore.org won, was 56 toen zijn vrouw stierf aan kanker. Na meer dan drie decennia in de voedselverdeling wilde hij iets terugdoen. Hij begon vrijwilligerswerk te doen bij een voedselbank, waar hij snel een groot probleem en een grote kans opmerkte: telers moesten veel 'imperfecte' producten naar stortplaatsen sturen, omdat ze het niet konden verkopen, en het accepteren van verse producten was te moeilijk voor voedselbanken. Hij creëerde Farm to Family om dat probleem op te lossen en ervoor te zorgen dat verse groenten en fruit terechtkomen bij gezinnen in nood.

Andere Encore.org-fellows zijn onder meer gepensioneerde artsen die zorgen voor patiënten die te weinig worden bediend en gepensioneerde managers van technologiebedrijven die helpen bij het verbeteren van online overheidsdiensten. Ondertussen bieden organisaties zoals Stanford's Advanced Leadership Institute en de Modern Elder Academy college-achtige ervaringen voor oudere volwassenen die op zoek zijn naar een nieuwe start.

In de ervaring van Freedman zullen maar weinigen van ons op een dag wakker worden met een totaal nieuw doel in het leven. In plaats daarvan ziet hij dat mensen putten uit de vaardigheden, kennis en waarden die ze gedurende hun hele leven hebben ontwikkeld om een ​​nieuw hoofdstuk te beginnen.

Dat is goed nieuws, want het betekent dat de bouwstenen van doel al in ons zijn wanneer we volwassen zijn.

Oefening van het vinden van je doel(en)

Jaren geleden interviewde Bronk jongeren over hun doelgerichtheid, in de hoop enig inzicht te krijgen in hoe het zich ontwikkelde. Daarna was ze verrast om te horen hoeveel de deelnemers van het gesprek genoten. Sterker nog, zij en haar team ontdekten dat praten met jonge mensen over de dingen die voor hen belangrijk waren, hun doel in het leven juist verhoogde - een resultaat waar de onderzoekers niet eens naar op zoek waren.

Dat is gedeeltelijk de reden waarom Bronk diep van binnen gelooft dat iedereen een doel heeft, zelfs als ze het niet beseffen of weten wat het nog is.

'We hebben allemaal dingen waar we om geven, we hebben allemaal speciale talenten die we kunnen toepassen om een ​​betekenisvol verschil te maken in de wereld om ons heen', zegt ze. Andere onderzoekers zijn het erover eens dat je een gevoel van doel kunt hebben, zelfs als je het niet in een simpele zin kunt opschrijven: "Mijn doel is ..."

Zoals we hebben gezien, kunnen we meerdere doelen hebben die tijdens ons leven steeds belangrijker worden, omdat planningen worden gegooid en prioriteiten worden verschoven. Wanneer we worden geconfronteerd met overgangen, of het nu gaat om het veranderen van carrière, door een scheiding of ziekte, of het bereiken van een mijlpaalverjaardag, kunnen we worden gevraagd om te vertragen, na te denken en opnieuw prioriteiten te stellen.

Met andere woorden, doel is een constante praktijk - iets dat Leland uit zijn tijd met de 'oudste van New York' heeft gehaald.

'Ze waren van mening dat dat doel iets was dat je creëerde, niet iets dat je zocht, en het zou iets zijn dat je moet blijven creëren', zegt Leland. 'Ik denk dat ze zouden zeggen dat geluk hetzelfde zou zijn. Het is iets dat je in je hebt, en je moet erop tikken en het herkennen en cultiveren in plaats van te wachten tot het op je pad komt. "

Dit artikel maakt deel uit van een GGSC-initiatief over 'Finding Purpose Across the Lifespan', ondersteund door de John Templeton Foundation. In een reeks artikelen, podcastafleveringen en andere bronnen gaan we onderzoeken waarom en hoe u uw doelgerichtheid in verschillende levensfasen kunt verdiepen