Tips om geen verkeerde informatie meer te delen

Waarom we waarschijnlijk allemaal verkeerde informatie verspreiden, en hoe te stoppen

Behavioral Insight Elizabeth Weingarten en Rosii Floreak

27 oktober 2020

Als u zich een verspreider van verkeerde informatie zou willen voorstellen, zou uw eerste stap waarschijnlijk niet zijn om in de spiegel te kijken. Maar bij ons onderzoek naar de psychologie van desinformatie, ontdekten we iets verrassends: niet alleen zijn we allemaal vatbaar om verkeerde informatieverspreiders te worden, maar de methoden die velen van ons gebruiken om de verspreiding van onwaarheden te stoppen, kunnen deze onbedoeld verspreiden.

Het aanpakken van deze gedragsmatige blinde vlek is dringend. Met nog dagen tot de verkiezingsdag en miljoenen Amerikanen die al naar de stembus gaan, maken verkiezingsfunctionarissen, journalisten, sociale-mediabedrijven en bezorgde burgers overuren om de verkeerde informatie-kraan aan te scherpen. Maar zonder een beter begrip van hoe mensen beginnen te geloven en verkeerde informatie te delen, zouden veel goedbedoelende mensen ongewild de stroom van onwaarheden kunnen versnellen.

Zonder een beter begrip van hoe mensen beginnen te geloven en verkeerde informatie delen, zouden veel goedbedoelende mensen ongewild de stroom van onwaarheden kunnen versnellen.

Het is ergerlijk gemakkelijk om een ​​verspreider van verkeerde informatie te zijn, maar iemand worden die in plaats daarvan de verspreiding ervan remt, is ook intuïtief als je eenmaal een beter begrip hebt van de rol die psychologie speelt. Hieronder delen we drie door onderzoek ondersteunde tips om slimmer verkiezingsinformatie op sociale media te delen - het equivalent van het dragen van een masker of fysiek afstand nemen van internet.

Concentreer u op de feiten. Herhaal geen verkeerde informatie, wat er ook gebeurt.

Laten we de media als voorbeeld nemen. Journalisten zijn toegewijd aan het vinden en delen van feiten. En toch kunnen zelfs goedbedoelende verslaggevers onbedoeld verkeerde informatie verspreiden, zelfs als ze proberen het bewustzijn rond de twijfelachtigheid ervan te vergroten. De Associated Press produceert bijvoorbeeld Not Real News, een wekelijkse verzameling die bestaat uit “enkele van de meest populaire maar volledig onware verhalen en beelden van de week. Geen van deze zijn legitiem, ook al werden ze op grote schaal gedeeld op sociale media. " Een andere veel voorkomende strategie om verkeerde informatie te onderdrukken, die door allerlei communicatoren wordt gebruikt, is het ontkrachten van mythen, waarbij mythen vaak vetgedrukt en uitgelicht worden en de feiten hieronder minder kleurrijk (en opvallend) worden beschreven. Nog schadelijker zijn de uitspraken die proberen een mythe te ontkennen, zoals 'je moet niet twee keer stemmen'.

Wanneer verkeerde informatie circuleert, is het verleidelijk om dezelfde onwaarheid te herhalen, rechtstreeks met de post te communiceren of deze te oogsten voor een opvallende tweet. In beide gevallen kunnen deze goede bedoelingen averechts werken. Deze strategieën lopen het risico de verkeerde informatie in algoritmen van sociale media tegen het lijf te lopen en meer mensen bloot te stellen aan de leugen, of ze meer dan eens bloot te stellen. En die herhaalde blootstelling kan gevaarlijk zijn: gedragswetenschappelijk onderzoek suggereert dat mensen eerder geneigd zijn om valse beweringen te geloven, en ook te delen nadat ze ze een keer hebben gehoord, of ze zelfs als waar te onthouden. Een gevoel van vertrouwdheid kan worden aangezien voor waarachtigheid.

In plaats van verankerd te blijven in mythen (waarvan we weten dat ze zich sneller verspreiden dan feiten) of proberen ze te ontkennen, herschrijf berichten en mededelingen om je op de feiten te concentreren, waarbij je herhaling van onwaarheden vermijdt.

In plaats van verankerd te blijven in mythen (waarvan we weten dat ze zich sneller verspreiden dan feiten) of proberen ze te ontkennen, herschrijf je posts en mededelingen om je op de feiten te concentreren, en voorkom je herhaling van onwaarheden. Met andere woorden, herbouw een verhaal rond de waarheid. "Je moet niet twee keer stemmen" wordt "je moet een keer stemmen". Een ander voorbeeld is deze gids om thuis te stemmen, ontwikkeld door het National Vote at Home Institute met onze steun. De gids erkent verkeerde informatie zonder deze te herhalen, en legt uit dat “er veel mythes zijn over het stem-per-mailproces, en informatie die kiezers van politici horen, is misschien niet altijd waar. De waarheid is dat stemmen per post veilig, beveiligd en betrouwbaar is. "

Doe specifieke aanbevelingen. Deel geen vage waarschuwingen.

Een andere goedbedoelde strategie die averechts kan werken: algemene waarschuwingen over verkeerde informatie. Onderzoek suggereert dat wanneer kiezers geen duidelijk begrip hebben van waar verkeerde informatie vandaan kan komen of hoe het eruit zou kunnen zien, ze alle informatiebronnen gaan wantrouwen. In plaats daarvan kunnen communicators specifieker worden, ook in hun berichten over de specifieke onwaarheid waarvoor ze waarschuwen.

Een waarschuwing over verkeerde informatie over wanneer en waar op verkiezingsdag moet worden gestemd, kan bijvoorbeeld worden vervangen door berichten die duidelijk - u raadt het al - de feiten delen over waar en wanneer u op de verkiezingsdag moet stemmen. Ze kunnen ook verder gaan dan de waarschuwing voor verkeerde informatie door te delen waar kiezers feiten kunnen vinden, of door tools te delen om kiezers te helpen niet alleen in te zien dat er verkeerde informatie bestaat, maar ook hoe het werkt.

Deze tweet van de stad San Rafael, Californië, die een waarschuwing over verkeerde informatie koppelt aan een link naar waar kiezers de waarheid kunnen vinden, is een goed voorbeeld. Net als dit spel, gemaakt door onderzoekers van de Universiteit van Cambridge en de Britse regering, dat mensen laat zien hoe verkeerde informatie uitzaait en hoe we allemaal kwetsbaar zijn om het te verspreiden.

Streef naar herhaling en redundantie. Probeer uw berichtgeving niet te variëren.

Een deel van het leren hoe je desinformatie effectiever kunt bestrijden, zou ook kunnen betekenen dat je bepaalde best practices op sociale media even kort onderbreekt. De kans is groot dat als je een gebruiker van sociale media bent, je is geleerd om de kadrering en taal van je berichten te variëren, zelfs als je iets soortgelijks zegt. Creativiteit is koning en stimuleert meer betrokkenheid. Maar in de strijd tegen verkeerde informatie heerst redundantie.

De sleutel is om de feiten - in dezelfde taal - keer op keer te herhalen op verschillende platforms. Een eenvoudige manier om dit te doen: officiële informatie retweeten van verkiezingsbeheerders die geen grote volgers op sociale media hebben. Op die manier kunt u helpen de kans te verkleinen dat kiezers tegenstrijdige berichten uit verschillende bronnen krijgen.

De meesten van ons zijn natuurlijk geen verspreiders van verkeerde informatie. Maar sommigen van ons lijken misschien meer op een klein kind dat niest in het gezicht van een volwassene: ze proberen hun ziektekiemen niet te verspreiden. Ze hebben gewoon niet die meest cruciale vorm van etiquette geleerd: bedek je neus.

Het is nog niet te laat voor ons allemaal om te leren hoe we meer verantwoordelijke beheerders van online informatie kunnen zijn. De gezondheid van onze democratie hangt ervan af.