Zo help je jongeren bij overgang naar volwassenheid
Hoe jongeren te helpen bij de overgang naar volwassenheid
Moderne 'overgangsrituelen' kunnen tieners helpen zich voor te bereiden op een onzekere toekomst.
GOOD SCIENCE CENTRE DOOR BETTY RAY | 21 OKTOBER 2019
Met zoveel snelle veranderingen in de wereld, is het steeds moeilijker om onze jonge mensen voor te bereiden op de toekomst. Het Institute of the Future publiceerde in 2017 een rapport dat verklaarde dat 85 procent van de banen in 2030 - wanneer de tweedeklassers van vandaag de middelbare school zullen afronden - nog niet is uitgevonden. Bovendien worden we geconfronteerd met een zich ontvouwende crisis in het milieu; ongebreidelde raciale, etnische en genderongelijkheid; de naderende samenvloeiing van bio-engineering en kunstmatige intelligentie; en escalerende gekte op het geopolitieke podium.
In het afgelopen decennium heb ik met duizenden opvoeders gesproken die worstelden met de vraag hoe jongeren het best kunnen worden voorbereid op de onzekere toekomst. De overgrote meerderheid is het erover eens dat vaardigheden zoals kritisch denken, veerkracht, creativiteit, systeemdenken en empathie cruciaal zijn en prioriteit moeten krijgen boven naleving en gestandaardiseerde testscores. Maar meer recent is er een gevoel dat jonge mensen echte ervaring moeten opdoen in het navigeren door het onbekende door een soort van authentieke overgangsritueel.
Al millennia lang hebben ouderen de jeugd door steigergangen geleid. De Franse etnograaf Arnold van Gennep analyseerde overgangsrituelen over culturen in de geschiedenis en ontdekte dat ze een universele driedelige structuur hebben - scheiding, liminaliteit en reïncorporatie - om mensen te helpen een grote overgang te begrijpen. Een jongere die een volwassen overgangsritueel ondergaat, moet haar 'normale wereld' (scheiding) verlaten en in een situatie terechtkomen waarin ze de vrije val ervaart dat ze niet langer een kind is, maar nog geen volwassene (liminaliteit). Zodra de geïnitieerde de liminale fase met succes heeft beheerst, keert ze terug naar de normale wereld als een volwassene (reïncorporatie), nadat ze zich heeft 'opgeleid' met vaardigheden die nodig zijn om te functioneren als een gezond lid van de gemeenschap.
Maar betekenisvolle overgangsrituelen zijn tegenwoordig niet zo gebruikelijk. In feite heeft 75 procent van de mensen tussen de 12 en 25 jaar geen duidelijk doel en veel jonge volwassenen zijn geïntimideerd door 'adulten'. Dit bracht me tot de vraag: hoe kunnen we wat we weten uit psychologie en onderwijsonderzoek combineren met traditionele overgangsrituelen om de jeugd te helpen bij het wonen in het onbekende, terwijl ze tegelijkertijd kritische vaardigheden opbouwen?
In de afgelopen twee jaar heb ik samengewerkt met individuen en kleine groepen afgestudeerde studenten en opvoeders om een meer eigentijdse benadering van overgangsrituelen te prototypen. De bijgewerkte drie stappen die we ontwierpen - nu voorbereiding, drempel en reflectie - draaien om een studentgericht project waarmee jongeren hun zelfkennis kunnen verdiepen terwijl ze zich comfortabel voelen in het onbekende. Tientallen jonge mensen hebben dit proces doorlopen, en ik hoop dat leraren, gemeenschapsleiders en anderen dit model kunnen gebruiken om zinvolle en impactvolle overgangsrituelen mogelijk te maken om de ontwikkeling van de jeugd in hun gemeenschappen te ondersteunen.
1. Voorbereiding: studentgericht projectontwerp
Rites of passage bieden een veilige en gestructureerde container voor jonge mensen om een metamorfe verandering in identiteit van jeugd naar volwassene te ondergaan. Het doel van de eerste fase is voor jou (als leraar, leider of ouder) en de ingewijden om een dieper begrip van zichzelf te ontwikkelen: hun karaktersterktes, interesses, vaardigheden en passies.
Student inventaris. Stel de studenten de volgende vragen (geïnspireerd door Project Wayfinder en Angela Maiers):
Wat zijn je sterke kanten? Dit kunnen vaardigheden zijn zoals rekenen, tekenen of zwemmen, of aanleg zoals geduld, leiderschap of het vermogen om te focussen. Je kunt ze ook de gratis VIA Character Strengths Survey for Youth laten doen.
Wat vind je leuk om te doen? Merk op dat het eerste antwoord van veel tieners iets te maken heeft met videogames of sociale media. Leg deze ideeën vast, maar graaf wat dieper om te zien wat er nog meer onder zit. Spelen ze graag met vrienden in Fortnite? Of prachtige afbeeldingen maken voor Instagram? Zodra je de digitale dingen hebt vastgelegd, moet je erachter komen waar ze nog meer van houden in de "offline" wereld, alleen voor balans.
Is er iets waarvan je zou willen dat je wist hoe het moest? Een vaardigheid of aanleg die je wilt ontwikkelen? Nogmaals, kijk of je hier zowel digitale als offline antwoorden kunt vinden.
Welk probleem of oorzaak in de wereld geeft u het meest? Klimaat? Gun geweld? Dakloos? Dierenwelzijn? Overheidscorruptie? Praat met hen over een paar specifieke problemen.
Brainstorm projecten. Gebruik de antwoorden van de student op elke vraag en begin te brainstormen over projectideeën die zinvol zouden zijn. Projecten moeten worden ontworpen om de vaardigheden van de geïnitieerde te gebruiken om een gemeenschapsprobleem op te lossen waar hij diep om geeft.
Stel bijvoorbeeld dat je werkt met een 19-jarige genaamd Sam die dol is op tekenen, fictie schrijven en korte video's maken met haar vrienden. De VIA Character Strengths Survey laat zien dat ze hierin sterk is
Stel bijvoorbeeld dat je werkt met een 19-jarige genaamd Sam die dol is op tekenen, fictie schrijven en korte video's maken met haar vrienden. De VIA Character Strengths Survey laat zien dat ze sterk is in sociale intelligentie (die ze kende) maar ook in moed (wat ze niet wist!). Ze wil zakelijke vaardigheden leren en hoe ze betere video's kan maken. Als dochter van immigranten maakt Sam zich grote zorgen over de racistische aanvallen waaraan zij en haar vrienden in toenemende mate worden onderworpen.
Sam en haar mentor brainstormen over enkele ideeën voor projecten. Ze zou bijvoorbeeld een korte video kunnen maken waarin ze drie immigranten in haar gemeenschap interviewt over hun ervaringen met racisme. Of misschien zou ze t-shirts met gelijkwaardige en inclusieve boodschappen kunnen illustreren en een pop-up shop kunnen opzetten. Een derde idee zou kunnen zijn om een boek met korte verhalen over een tiener-immigrant te schrijven, te illustreren, zelf te publiceren en te verkopen.
Bespreek de levensvatbaarheid van het project. Laat uw student de projecten beoordelen en een paar favorieten selecteren om te evalueren wat nodig is om elk project succesvol te maken. Is er veel geld of vrijwilligers voor nodig? Hoe zit het met de locatie? Wat is de scope? Zijn er veel onderlinge afhankelijkheden? Betrek de geïnitieerde bij brainstormoplossingen. Uiteindelijk zal, net als in de echte wereld, het uiteindelijke projectbereik worden bepaald door een combinatie van wil en middelen.
Omdat het een hoop werk zal zijn om een hele winkel te vullen en vervolgens een pop-up te organiseren, gaat Sam akkoord met het videoproject, dat heel goed te doen lijkt tijdens haar zomervakantie van drie maanden.
Schrijf een projectplan. Een projectplan moet zoveel mogelijk door de student worden geschreven met de steun van de mentor. Het moet realistische vaardigheden bevatten, zoals het bellen van locaties, het organiseren van vrijwilligers, het opzetten van een Kickstarter-campagne, het schrijven van een basisbudget, het gebruik van sociale media voor promotie, het verzamelen van sponsors, schrijven en toespraken houden.
Sam's projectplan schetst in detail de inhoud, het productieproces, het budget en de tijdlijn voor haar korte documentaire. Via de connecties van haar mentor reikt Sam contact op met een lokale non-profitorganisatie die een videobewerkingspakket heeft en vraagt of ze het na kantooruren kan gebruiken.
Bereid je voor op vertrek. Integraal bij het ontwerp van een overgangsritueel is dat de ingewijde het comfort van thuis moet verlaten en zich in een nieuw rijk moet begeven. Deze scheiding is ingebakken in de ervaring om naar een slaap- of zomerkamp te gaan, maar het kan ook op andere manieren worden ontworpen: een zomer- of tussenjaarproject of tijdens een vakantie.
De nacht voordat Sam haar eerste interview gaat maken, nodigen haar mentor en ouders acht volwassenen - familieleden, voormalige leraren en vrienden die Sam kennen en van Sam houden - uit voor een openingscirkel om haar aan het begin van haar reis te zien. De kamer is verlicht met kaarsen. Elke volwassene praat met Sam over haar sterke punten en hun geloof in haar, en biedt één advies en één ding dat ze over haar waarderen. De volwassenen hebben ook een korte video gemaakt van elk van hen en herhalen hun wensen voor haar. Sam spreekt over haar voornemens om meer te leren over filmmaken en zich uit te spreken tegen racisme.
2. Drempel: taken moeten moeilijk (en relevant) zijn
De beproeving zal een uitdaging zijn. Studenten moeten zich gefrustreerd voelen - zo dicht mogelijk bij het punt van opgeven opgeven - anders heeft het geen impact.
Dit is het moment waarop wij als facilitators uit de weg moeten stappen en de student alleen moeten laten werken, worstelen met tegenslagen en, ja, falen. Als ze tekenen van verwelking vertonen, kunt u waar mogelijk onafhankelijke probleemoplossing ondersteunen. Er zijn verschillende op onderzoek gebaseerde werkwijzen die u kunt delen die zullen helpen veerkracht en welzijn op te bouwen tijdens de beproeving en ook tot in de volwassenheid.
Groei mentaliteit. Als ze niet al bekwaam is in het leren van fouten, herinner je student eraan dat elke mislukking een leermogelijkheid is. Als ze zich negatieve zelfpraat begint te internaliseren, zoals "Ik zal dit nooit kunnen doen!", Herinnert haar aan de kracht van "nog" - zoals: "Je weet nog niet hoe je dit moet doen. Maar je krijgt het wel. '
Drie goede dingen. Dit is een super eenvoudige en bewezen praktijk om drie goede dingen op te schrijven die aan het einde van elke dag zijn gebeurd. Onderzoek toont aan dat dit ons kan helpen een gevoel van geluk te behouden en depressieve symptomen gedurende maximaal drie maanden af te weren - een uitstekende oefening om op te bouwen terwijl we een beproeving doorstaan.
Cultiveer bewustzijn. Laat de ingewijde nadenken over hoe hij het doet en identificeer eventuele uitdagingen met zelfcompassie. Breng elke negatieve zelfpraat onder de aandacht. Help de geïnitieerde zich bewust te worden van wat hij doet wanneer hij de frustratie van obstakels begint te ervaren. Het bijhouden van een regelmatig projectjournaal kan deze reflectie helpen vergemakkelijken.
Ethiek. In de echte wereld worden we voortdurend geconfronteerd met ethische uitdagingen. Vooral nu, met de steeds veranderende zanden van ethische normen in ons publieke discours, is het belangrijk dat volwassenen tijdens een beproeving respect, moraliteit en ethische beslissingen modelleren. Het is verleidelijk voor je student om een aantal onethische keuzes te maken. U wilt het veilig en ondersteunend maken om de juiste keuze te maken.
Ontzag. Ontzag, 'numinositeit', of het gevoel dat er een grotere kracht op het werk in de wereld is, is de sleutel tot betekenisvolle overgangsrituelen, omdat onderzoek aantoont dat het een positieve manier is om de identiteitsverschuiving te katalyseren die nodig is om de kindertijd te verlaten en volledig volwassen te worden. Dit kan in de ervaring worden ingebouwd door jongeren een aantal dagen mee te nemen naar ontzagwekkende natuur, een kaartspel te maken met persoonlijke betekenis zoals in Soul Collage, of de poëzie van Rumi, Lucille Clifton of Mary Oliver te lezen.
3. Reflectie: voltooiing van het project
Zodra de beproeving is beëindigd, is het tijd om de prestaties van de ingewijde te vieren! Net als het vertrek is deze terugkeer een tijd van feestvieren en verwelkomen terug in de 'normale wereld'. Veel tradities hebben de ingewijde voor zijn leeftijdsgenoten en gemeenschap staan en spreken over de ervaring. Deze viering kan groot en formeel zijn, of klein en intiem. De sleutel is dat de geïnitieerde de volgende vragen moet kunnen beantwoorden:
Waarom heb je dit project gedaan?
Wat hoopte je te leren?
Wat heb je geleerd?
Wat neem je mee?
Wat is een van je beste herinneringen?
Idealiter is er tijd om de geïnitieerde te helpen de ervaring te integreren en plannen te maken voor een ander zelf ontworpen doel. In het geval van Sam zullen haar familie en mentor dezelfde volwassenen uitnodigen om langs te komen voor een speciale vertoning van haar video, en ze zal een korte inleiding geven op de video met haar reflecties.
In traditionele overgangsriten keert de ingewijde als volwassene naar huis terug, voorbereid op volwassen verantwoordelijkheden - geest, lichaam en ziel - door de beproeving. We hebben niet echt een vergelijkbare verwachting in onze hedendaagse gemeenschappen, en natuurlijk zijn er talloze redenen waarom jongeren er langer over doen om hun positie als volwassenen te vinden.
Maar we kunnen jongeren zeker helpen hun zelfkennis te verdiepen en hun identiteitsgevoel te versterken, real-world vaardigheden te ontwikkelen en (het allerbelangrijkste) de staatsverandering te ervaren die gepaard gaat met het bereiken van een belangrijk streefdoel. We kunnen een model bieden voor het navigeren door het onbekende als middel om hun identiteit te versterken en gemeenschapsondersteuning aan te trekken.
Ik zou inderdaad willen leven in een wereld waarin elk kind in de volwassenheid wordt ingewijd - niet om ze in een voorgeschreven maatschappelijk kader te plaatsen, maar om hen te helpen begrijpen wie ze zijn, waarom ze hier zijn en hoe ze hun gaven kunnen delen met de wereld.
